Хүн хэзээ ч хамаагүй үхэж мэднэ гэж боддоггүй, энэ хорвоо дээр яг л энэ хоромд байгаа хэвээрээ мөнх амьдрах юм шиг боддог болохоор өдөр бүр ялзарч өмхийрсөн төмс шуудайд хийгээд үүрч яваа мэт шиг муу санаа бодлуудыг сэтгэлдээ байнга тээж явдаг. Шинээр мууг бодох тусам муудсан төмсний тоо олширч ачаа хүндрэхийн хирээр үнэр ч бас нэмэгдэнэ. Өнгөрсөнд болсон муу зүйлс, хэн нэгний талаарх муу бодлуудыг бодох хором бүрд өнөөх ялзарсан төмснүүд наранд шарагдаж бороонд норон улам бүр муудан, өт хорхой, ялаа батганад шавуулж байгаатай адил сэтгэл нь хар буруу сэтгэлээр бохирдож, өт төмсийг нүхэлж гүн рүү нэвтрэх лугаа адил ариухан сэтгэлээ идүүлж байдаг. Үүнийг мэдэхгүйгээр сэтгэлийн ариун чанараа өөрөө өөрөө бохирдуулж байдаг нь харамсалтай. Хэн нэгнийг хорлох гэж, хэн нэгний талаарх сэтгэлдээ тээж байгаа хар санаа, биеэр үйлдэж байгаа үйл бүхнээрээ цаад хүнийг чадах биш яс юман дээрээ өөрөө өөрийгөө булшилж байдаг. Үүнийг л ойлгочихвол эд материалаар бий болгох гэж хамаг цаг хөлсөө урсган зүтгэж байгаа амар амгалан аандаа бий болно. Сэтгэлээ сонсож, сэтгэлээ захирч чадвал хичнээн их мөнгө байгаад авч чадахгүй амгаланг мэдрэх болно. Учир нь орчлон дээр байгаа бодит болоод бодит бус бүх зүйл сэтгэлийн тусгал төдий зүйл, яг л толинд тусаж байгаа дүрс мэт. Юуг яаж аль талаас нь харж байна гэдэг л гол асуудал. Хэрэв хэн нэгний тухай, аливаа юмны тухайд муу муухай бодол орж ирж, амнаас нь муу муухай үгс урсах мэт огтхон ч саадгүй гарч байгаа бол төдий чинээ сэтгэл бохир байна гэсэн үг. Бурханлагийн нүдэнд чөтгөр ч бурхан, чөтгөрийн нүдэнд бурхан ч чөтгөр харагддаг гэж.

Явж явж амьдрах гэдэг бол хэзээ нэг цагт үхнэ гэдгийг л ухаарах явдал. Хэзээ гэдэг нь ч гол биш. Гагцxүү амьдрал бол амьсгалж буй хором хормоор л өрнөж байдаг. Нэгэнт түүнийг ул үндэстэй ухаарчихвал үйл, үйлдэл бүхэн утга учиртай болж энэ олдсон нэгэн насаа утга төгөлдөр туулах болно.

Хэдий чинээ БИ үзэлтэй байна төдий чинээ муудсан төмс цуглуулах болно. Учир нь аливаа хар буруу сэтгэлийн үндэс ёзоор нь БИ, МИНИЙХ, МАНАЙХ гэсэн БИ-д төвлөрсөн минимхийлэн барих үзэл байдаг. Тэр намайг гомдоосон, тэр надаас илүү, тэдгээр юмс надад хэрэгтэй гэх мэтээр хэдий чинээ өөртөө хамаарлууж бодно төдий чинээ зовлонг өөртөө дуудаж, сэтгэлийн ариун байдлыг бохирдуулж, сэтгэлийн эрх чөлөөг боогдуулж байдаг.

Хэрэв сэтгэлд чинь ямархан ч байдлаар муу бодол үүссэн бай даруй устга, эс тэгвээс муу сэтгэл үүссэн тэр хормоос өөрөө өөрийгөө сүйтгэж эхэлнэ гэдгийг хэзээ ч битгий март.

Хэн нэгнээс муу үг сонсох, хэн нэгнээс муу үйлдэл учрах бүрд уурлах биш хөөрхий түүнийг гагцxүү өрөвддөг болжээ. Цэв цэвэрхэн тунгалаг шилэнд ямар ч дүрс түүгээрээ л харагддаг шиг тийм тунгалаг сэтгэлтэй болох юм сан.

Эргэн тойронд минь байгаа өөртэй минь сайн муу, хол ойрын ямар ч үйл барилдлагаар холбогдсон бай хамаагүй хүн бүхэнд хэлэх юмсан гэж хүсэж, уншсан харснаасаа ургуулан бодож явдаг хэсэг бодлын минь нэгээхэн хэсгээс…..