“Миний номлолыг гадны номтон бус миний шавь нар эвдэнэ” хэмээн бурхан багш хэлжээ. Юутай үнэн бэ? Хүн гээч аливаад ижилдэн, дасахаараа төөрөлдөж эхэлдэг аж. Хэлбэр бус мөн чанар, төөрөгдөл бус гэгээрэлд хэзээ тэмүүлэх бол оо?