Уг нь ирэх дөрвөн жил Монгол Улс хөгжлийн яг ямар шатанд оччихсон байх вэ гэсэн ажил хэрэгч мэтгэлцээн, бодлогооро улс төрийн намууд, улстөрчид өрсөлдөж байх ёстой цаг.

Монголын гуравдагч хүчний орон зайг нөхөж чадах гуравдагч хүчин төрж байж ардчилал, хүний эрх эрх чөлөө хамгаалагдах учиртай.

Хуримтлалын сангаасаа эрүүл мэнд, боловсрол, ипотекийн хөтөлбөрт зарцуулах боломжтой болж байна.

Ардын намын шударга ёс цагаан байрнаас гадуур үйлчилж байгаа нь Монголын ардчиллыг улаан анхааруулга авахад хүргэж буй гашуун болоод бодит үнэн нь болжээ. 

Үндэсний баялгийн сангийн үндсэн концепци нь байгалийн баялгаа зөв хуваарилах тухай юм. Түүнээс тэгш хуваарилна гэх нэрээр бүгдэд нь эн тэнцүү мөнгө тараах  асуудал биш байх, мөн үү?!

Гэхдээ АН-аас нэг урвасан хүн хоёр дахиа урваж чадна. Х.Баттулга ч, Н.Алтанхуяг ч, Ж.Батзандан ч АН-ын үнэт зүйлийг хамгаалсандаа, ардчиллын төлөө зүтгэж гэж АН-д эргэж очоогүй. Юу үнэн, энэ л үнэн.

Улс төрд зөвхөн мөнхийн эрх ашиг гэж бий. У.Хүрэлсүх ч, Л.Оюун-Эрдэнэ ч үүнийг маш сайн мэднэ.