Иргэдийн хувьд утаан дундаа амьдаръя гэсэндээ хямдралтай үнээр зуух худалдаж авахгүй суугаад байгаа юм биш, мөнгөгүйдээ боломж бололцоо нь болохгүй дээ өнөөдрийг хүргэсэн. Бас үнэгүй авах гэсэндээ хойш суугаад буй ч юм биш, өнөөдрийнхөө хоолны мах, гурилыг яая даа гэж авч байгаа болохоор зуухтай манатай л яваа.
Ер нь ч тэгээд гэр цэгүүд иргэдэд хүрч ажиллаж чадаж байгаа билүү. Амралтынхаа өдөр яваад очихоор “Цайгаа ууж байна, захиалга авахгүй” гэнэ. “Монгол инженерүүдийн бүтээсэн зуухыг нь авъя, ядаж л тогоо тавиад махаа чанаж идэх боломжтой юм байна” гэхээр “Наад зуух чинь байхгүй, турк зуухнаас л ав” гэж тулгана. “Гэрийн бүрээснээс чинь авъя захиалга өгье” гэхээр “Танайх хаягийн бүртгэлд алга, өгөхгүй” гэнэ. Бүхэл бүтэн дөрвөн ханатай гэр бариад, дотор нь хүн амьдарч байхад яагаад гэрийн бүрээсээ өгдөггүй юм бэ. Мөнгөөр нь авах гэж байхад” гэхээр “Утаатай тэмцэхэд гэрийн бүрээс хамаагүй. Ер ингэж гэрийн бүрээс авах гээд зүтгээд байгаа чинь цаанаа их “но”-той байна шүү. Нарантуул худалдааны төвд аваачиж өндөр үнээр борлуулах ч юм билүү. Тийм наймаа яваад байна” гэж сэрдэнэ. Бүр багтарч унамаар, уг нь амралтынхаа өдөр хамаг цаг заваа зохицуулаад яваад очихоор ийм хариу өгч даапаалж байгаа юм. Худлаа ярьж байна гээд үнэмшихгүй байгаа бол нийслэлийн Сонгинохайрхан дүүргийн наймдугаар хорооны дэргэд байрлах гэр цэг ажиллаж байгаа хүмүүсээс энэ тухай лавлаарай. Тэд надад ийм л хариу барьсан юмдаг.
Энүүхэндээ гэхэд ийм хүнд суртал нь хэтийдсэн нөхдүүд эрчим хүчний хэмнэлттэй бүтээгдэхүүний захиалга аваад сууж байхад улаанбаатарын гэр хорооллын иргэд утаанаасаа салтал өдий. 100 жил болсон ч Улаанбаатар хот утаан дундаа сүүмэлзэх байлгүй дээ. Эрх баригч нарт сануулахад, гэрүүдээ буулгасан ч, ядаж дүүрэг бүртээ нэг, нэг цэг ажиллуулаарай даа. Зун болж түлээ нүүрсэнд мөнгө зарцуулахаа больсон цагт утаагүй зуухыг худалдаж авч, дийлэх байх. Бас тэр болтол хорооныхон зарим өрхүүдээ бүртгэлжүүлж дуусах биз.