Улс орны хөгжлийн үндсэн нөх­цөл төдийгүй түүний шалгуур үзүү­лэлт нь хөгжил дэх эрэгтэй, эмэг­тэйчүүдийн тэгш оролцоо билээ. Энэ асуудлыг шийдвэрлэх үнд­сэн бодлого нь Жендэрийн тэгш байд­лыг хангах үндэсний хөтөлбөрт тусгалаа олсон юм. Түүнчлэн НҮБ-аас гаргасан Мянганы хөгжлийн тун­хаглалд үндэслэн манай улсын баталсан Мянганы хөгжлийн зорил­тод энэ тухай заасан билээ. Эдгээр бодлогыг хэрэгжүүлэхэд эрх зүйн хувьд энэ жил томоохон ахиц гарсан. Энэ нь Засгийн газраас са­наачилсан Жендэрийн эрх тэгш байдлыг хангах тухай хуулийг УИХ 2011 оны хоёрдугаар сарын 2-нд баталсан явдал юм. Уг хуулиар эрэгтэй, эмэгтэй хүн нийгэм, гэр бүлийн аливаа харилцаанд тэгш оролцох, үр шимээс нь тэгш хүр­тэх, хөгжилд хувь нэмрээ тэгш оруулахыг “Жендэрийн эрх тэгш байдал” хэмээн ойлгохыг хуульчлан тогтоосон байдаг. Ялангуяа улс төр, эдийн засаг, хөдөлмөр, соёл боловсрол, эрүүл мэнд, гэр бүлийн харилцаанд жендэрийн эрх тэгш байдлыг хэрхэн хангах баталгааг тодорхой зааж өгсөн нь туйлын чухал ач холбогдолтой юм. Юуны өмнө улс төрийн хүрээнд энэ ойлголтыг зөв гаргах нь чухал. Эс тэгвэл “Эмэгтэйчүүдийг улс төр, төрийн албанд ажиллуулахыг жендэрийн тэгш байдал гэдэг юм байна” гэсэн ташаа ойлголт төрдөг болоод байна. Тиймээс энэ удаа улс төр, төрийн албан дахь хүйсийн квотын талаар тодорхой танилцуулъя. 

Улс төрийн хүрээнд Жендэрийн эрх тэгш байдлыг хангах тухай хуулиар тогтоосон үндсэн квот бол “Улс төрийн намын өөрийн төлөөллийн төв болон орон нутгийн байгууллагын бүрэлдхүүнд аль нэг хүйсийн төлөөлөл 25 хувиас доошгүй байх” гэсэн заалт юм.

Төрийн албанд дараах зургаан төрлийн квотыг хуулиар тогтоосон. Үүнд:

1. “Сайд, дэд сайд, аймаг, нийс­лэлийн Засаг даргын 15 хувиас доош­гүй, дүүргийн Засаг дарга, орлог­чийн 20 хувиас, сумын Засаг дарга, орлогчийн 25 хувиас, хорооны Засаг даргын 30 хувиас доошгүй нь аль нэг хүйсийн төлөөлөл байна”.

2. “Яамдын төрийн нарийн бич­гийн дарга нар, Засгийн газрын агент­лагийн даргын 15 хувиас доошгүй,  яамдын газар хэлтсийн даргын 30 хувиас, бусад төв байгууллагын удирд­лагын 20 хувиас,  аймаг, нийс­лэл, сум, дүүргийн ЗДТГ дарга, хэл­тэс, албадын даргын 40 хувиас доош­гүй нь аль нэг хүйсийн төлөөлөл байна”.

5. “Төрийн байгууллагын дэргэдэх болон үндэсний хэмжээний хороо, зөвлөл, комисс /цаашид “хороо” гэх/ зэрэг зөвлөлдөх буюу хамтын удирдлагын байгууллагад аль нэгэн хүйсийн төлөөлөл нийт гишүүний 40 хувиас доошгүй байна.”

6. “Төрийн ба төсөвт байгуул­лагын нийт ажилтны дунд аль нэг хүйсийн төлөөлөл илт давамгайлсан тохиолдолд хүйсийн 40:60 гэсэн харьцаа бүхий тэнцвэрт байдлыг хангах нөхцлийг бүрдүүлэх бодлого, арга хэмжээг хүний нөөцийн тө­лөв­лөгөөнд тусгаж хэрэгжүүлнэ” хэмээн уг хуульд заажээ. Одоогийн байдлаар улс төрийн нийт албан хаагчдын 21.6 хувь, төрийн захиргааны бай­гууллагын 46 хувь, тусгай  үйл­чилгээний албан хаагчдын 22.6 хувь,  үйлчилгээний албан хаагчдын 71.7 хувийг эмэгтэйчүүд эзэлж байна. Мөн төрийн нийт албан хаагчдын 50 хувь нь буюу 58.3 мянга нь боловсрол, 20 хувь буюу 24 мянга нь эрүүл мэндийн салбарт ажиллаж байна гэсэн тооцоо бий. Эндээс харахад хуульд нийцүүлэн ажиллахын тулд улс төрийн албанд ажиллах эмэгтэйчүүдийн тоог цаашид 20 гаруй хувиар, үйлчилгээний албанд ажиллах эрэгтэйчүүдийн тоог 10 шахам хувиар нэмэгдүүлэх шаардлагатай болж байна. Мөн хуулийн энэхүү хэрэгжилтийг хангах Хүний нөөцийн стратеги төлөвлөгөөг тусгайлан баталж, аажмаар 2016 он гэхэд хэрэгжүүлсэн байх шаардлагатай байгаа юм.