Н.Энхбаяр гэдэг “акул”-ыг ба­рих тороо хуулийнхан хэдийнэ шид­чихсэн. Д.Сүхбаатарын нэрэмжит хэвлэх үйлдвэр, “Өргөө” зочид бууд­лын хувьчлалтай холбоотой хэ­рэг, тэдгээрт нь бонус болон хав­чуулагдсан “Улаанбаатар таймс” со­нины хувьчлал… Энэ мэт бол экс Ерөнхийлөгчийн зузаан “хэтэвч”-ний ердөө л булангийн хэсэг. Н.Энх­баярын эрин үеийг халтартсан цонхны наанаас хальт харуулсан үзэгдэл юм. Харин тэрхүү цонхыг сайтар угаан харвал чухам юу харагдах бол. Сэлмэн барилгаас эхлээд сувиллын газрууд, ер түмний нүднээс нуусан бүхэн нь тод харагдах биз.

Хууль зүй, дотоод хэргийн сайд Ц.Нямдорж ийм утгатай үг хэлсэн байдаг. “Хүн төрөлхтөнд хоёр янзын хууль үйлчилдэг. Нэг нь бичигдсэн, нөгөө нь бичигдээгүй хууль” гэж. Үнэхээр ч Н.Энхбаярыг эзэн явахад түүнд зориулсан бичигдээгүй хуу­лиуд бичигдсэнээсээ хавьгүй олон бай­сан. Эрх баригчдын эрх баригч уч­раас хамгийн том “халбага”-ыг ба­рих бичигдээгүй хууль зөвхөн экс Ерөнхийлөгчид л үйлчилсэн. Улс төр, бизнесийн хүрээнийхэн хүс­сэн ч, эс хүссэн ч Н.Энхбаярт захи­рагдах бичигдээгүй хууль тэр үед хэрэгжсэн. Эрх мэдэлд мөнгө дагалддаг бас нэгэн бичигдээгүй хууль ч өнгөрсөн жилүүдэд экс Ерөнхийлөгч болон түүний тойрон хүрээлэгчдэд зориулагдсан. Үүний нэг жишээ бол нийслэлийн төвийн А зэрэглэлийн бүсэд орших хэвлэх үйлдвэрийг 2003 онд газартай нь хувьч­лах шийдвэр гаргасан явдал юм. Тэнд байрлаж байсан “Улаан­баатар таймс” сониныг ч мөн адил менежментийн хувьчлалаар хувьчлах болов. Энэхүү багийн нэ­гэн гишүүн нь Н.Энхбаярын эхнэ­рийн дүү О.Алтан байсан гэх мэ­дээлэл бий. Нийслэлийн өмч хувьчлалын комисс менежментийн ба­гийнхны ажлыг 2007 онд дүгнэж, 2008 онд тэдэнд хэвлэх үйлдвэрийн барилга болон сониныг хувьчилжээ. Гэвч Улсын мөрдөн байцаах газрын мөрдөн байцаагч Р.Отгонжаргал “Энэ хувьчлалыг эргэн харж, гэмт хэргийн шалтгаан нөхцөлийг судлах хэрэгтэй байна” хэмээх албан тоотыг холбогдох газруудад илгээснээр бүх зүйл эхлэв. Нийслэлийн өмч хувьч­лалын комисс эл асуудлыг дахин нягтлахад мөнөөх менежментийн ба­гийнхан нь нэг тэрбум төгрөгийн өр, авлага үүсгэсэн нь илэрсэн гэ­дэг. Тиймээс хувьчлалыг хуулийн дагуу цуцлан “Улаанбаатар таймс” сониныг 2008 оны есдүгээр сард хувьчилсан ч өнгөрсөн дөрөвдүгээр сард бас л хүчингүй болгосон. Хам­гийн сонирхолтой нь дээрх өмч хувьчлалд оролцсон менежментийн багийнхан өдгөө нэг тэрбум гаруй төг­рөгөөр үнэлэгдэж буй хэвлэх үйлдвэрийг нийт 332 сая төгрөгөөр л өөрсдийн мэдэлд авсан байдаг. Товч­хондоо, тэд менежментийн гэрээ гэгчээр халхавчлан энэхүү объектыг өм­чилжээ. Гэвч сонин, байшин хоёр­той холбоотой хувьчлалын гол зо­лиос нь хэн байв. Хамгийн ихээр хо­хирогч нь тэгээд чухам хэн нь юм бэ. Булхайгаа дэлгүүлж суугаа Н.Энхбаяр уу, хувьчлал нь хүчингүй болсон менежментийн багийнхан уу. Аль эсвэл удирдлагынхаа үгэнд төдийгөөс өдий хүртэл итгэж, ца­лин­гүй шахам ажиллацгаасан “Улаан­баатар таймс” сонины хамт олон уу. Үнэхээр ч өнгөрсөн хуга­цаанд өөрсдийнхөө тэвчээрийг сорьсон нөхөд бол энэ сониныхон. Хөдөл­мөрөө үнэлүүлэх, нийгмийн болон эрүүл мэндийн даатгалд хамрагдах эрхээ тэд бараг эдэлж чадаагүй ажээ. Н.Энхбаярын хэрүүлийн гол сэд­вүүдийн нэг болсон “Улаанбаатар таймс” сониныг До.Чулуунбаатар нар эрхлэн гаргаж байх үед нийгмийн даат­галд нийт 25 сая 254 мянга 250 төгрөгийн өр хуримтлагдсан байх юм. Үүнээс гадна дансны болон ца­лингийн өглөгт их хэмжээний өр төлбөр үүсэж, хүн амын орлогын албан татварт л гэхэд 17 сая 381 мянга 740 төгрөг төлөөгүй аж. Сэжигтэй биш гэж үү. Менежментийн багийн­хан боловсон хүчин, хөрөнгө оруу­лалт, байгууллагынхаа ор­шин тогтнох нөхцөлд анхаарал хан­дуу­лах учиртай. Гэтэл тэд бүх зүйлийг эсрэгээр нь эргүүлжээ. Сэтгүүл­чид­тэйгээ баг болон ажиллаж, ахуй амьдралд нь анхаарал тавих нь бүү хэл “Уран бүтээлээ туурвиж байгаа” гэх нэрийдлээр ажилдаа ч ирдэггүй байж. Хааяахан хар нүдний шилтэй хүн ирж, цүнхнээсээ мөнгө гарган цалинг нь хагас дутуу тавьсан бол­чихоод л гарч оддог байсан гэдэг. Удирдлага нь “Улаанбаатар таймс” сониныг өөд татах биш, хотын А зэрэг­лэлийн бүсэд орших газарт шунасан учраас сэтгүүлчдийн хувьд бүх зүйл уруудаж байв. Байгууллага нь хүн амын орлогын албан татварыг нь төлөлгүй удсан учраас нэгэн сэтгүүлч  лизингээр индүү худалдаж авах гээд чадеаагүй гэдэг. Харин одоо “Улаанбаатар таймс” сонины хувьд цаг өөр болсон. Цалингаа цагтаа авч чадахгүй гундуухан явдаг байсан сэтгүүлчдийн сэтгэл сэргэж эхэллээ. Гэвч “Муу юм модон улаатай” гэдэгчлэн өмнөх менежментийн багийнхантай холбоотой асуудал тэдэнд дарамт үзүүлсээр байна. Н.Энхбаяр сэтгүүл зүйгээр улс төрийн “Кофе” найруулсны гай энэ.