Муу амлаж байгаа ч юм биш. Иймэрхүү л юм болох вий, харж л байгаарай. Сонгуулийн хуулийг парламентаар ид хэлэлцэж байна. Мандатын тоо энэ тэр дээрээ эрх баригч хоёр намынхан бараг л тохирчихлоо. Одоо цаашаа явна. Эцсийн зогсоол хүртэл бас ч овоо зай байна. Гэтэл зарим гишүүн нэгэнт замд гарсан галт тэрэгний цонхоор “Ирэх жил болох сонгуулийг “мөнгөгүй” хийхээр боллоо, еэ ашгүй минь” хэмээн баярласандаа чангаар хашгирав. Долоодугаар сарын 1-ний хэрэг явдлыг санасан ч, сонголтын сонгодог зарчмыг бодсон ч алгаа хорстол ташууштай таатай мэдээлэл. Харин нэр дэвшигч сонгуулийн кампанит ажлынхаа үеэр баруун, солгойгүй мөнгө цацах нь байтугай “хялайлгахгүй” гэж бодохоор жаахан тиймхэн санагдана. Уг нь дөрвөн жилд ганц тохиодог “мөнгөний” бороо он гарав уу үгүй юу шаагиж эхэлнэ гэж бодсон хүн олон байв. Хот хөдөө гэлтгүй хаа сайгүй одоо ч арзганаж буй. Жижгэвтэр хэвлэх цех ажиллуулдаг хүнээс авахуулаад баг, хорооны хэсгийн ажилтнууд хүртэл хөх инээд нь хүрээд гараа үрж байв шүү. Тэр тусмаа улсын сан хөмрөг өнөө жил овойж оцойсон их мөнгөтэй болсон гэдгийг хүмүүст чанга дуугаар зарласныхаа маргааш эд нарыг ийм гашуун мэдээ дуулгана гэж энэ хоёр сая гаруй хүний нэг нь ч төсөөлөөгүй биз. Ингээд даший шог болдог байх гэж. Одоо яана даа, 21 мянгын үнэтэй энэ ядарсан ард түмэн. Уг нь их маадгар суусан юм. Ядаж л өмнөх сонгуулиудаас харж байхад ухуулах хуудас тараагаад гүйгээд байхад наад захын оюутан л товхийсэн мөнгөтэй “буудаг” байлаа. Тойрогт нь нэр дэвшсэн бүхэн гэрийн хаалга үүд шөнө, өдөргүй онголзуулж, арав, хорин мянгатын дэвсгэрт сарвайгаад бөхөлздөг тэр үе ингээд түүх болох нь. Сонгогчид ингээд үнсэнд хаясан шалзын дүрд хувирах юм гэж хэн санах билээ. Даанч энэ парламентыхан Сонгуулийн хуулийг батлахгүй цааргалсаар өдий хүргэсэн юм, ингэх гээд л байж. Өдийд цаадуул чинь “Санал авах байранд ирж хэн дуртайгаа сонговол тэр л биз. Больвол болиг. Урлагийнханд их мөнгө зарлагадаж тоглолт хийдэг байсныг өмнөх сонгуулиар халж нуруу тэнийхтэй болгосон. Одоо ард түмэн гэж ядаргаатай юмнуудад мөнгө зардаг байсныг хэмнэх сайхан хууль батална даа” гэж сэрүүн зүүдэлж байна. Тэгвэл ард түмэн ч бас чаддаг юмаараа боож чадах л байх. Наад зах нь санал хураах өдөр ирцээрээ айлгахад яах юм. Очихгүй байх нь хүний эрх. Хоёр сая хүн хэдийдээ ингэж сэмхэн уулзаад тохирчихов гэмээр санагдах вий, тэр үед. Ер нь л “Мөнгө зарлагадахгүй сонгуульдахыг чинь харна аа” гээд юу ч аваагүйдээ шаралхаад гэдийчихэж чадах л байх.
Н.Мөнхтөвшин
"Улс төрийн тойм" сонин