Траншейн гэж хэлээд бүр сурчихаж. Уг нь үүнийг сүү­лийн үед тун эвтэйхэн мон­голчилжээ. Худаг гэх болж. Багшийн дээдийн урд талын худганд амьдардаг таван хүн ч гэдэг юм уу арай эерүүгээр нэрлэх болов. Ер нь бол гэр хороололд ус түгээдэг жи­жигхэн цагаан байшин л гэж нийтээрээ ойлгодог байв. За, энэ ч яахав. Хамгийн гол нь сүүлийн жилүүдэд  хотын зам, талбайд элбэгшсэн иймэр­хүү худгийн таглааны асуу­дал хүмүүсийг айлгадаг бол­сон байна. Тиймээс хотын дарга нар аргаа барахдаа шир­мэн бус хуванцар таг­лаа хийх ШБОС ч саяхан гар­гасан байна. Гэвч энэ нь хү­мүүсээс дэмжлэг аваагүй су­рагтай. Хагарч эвдэрнэ, даац муутай гээд голсон байх л даа. Тиймээс хамгийн сайн арга бол одоогийнх шиг буюу ширмэн таглаагаар худгийг нэг бүрчлэн бөглөх явдал гэж үзсэн аж. Тэгэхгүй бол хүүхэд, хөгшид унаж гэмтэх, амь насаа алдахаас гадна нүхэнд нь “зоогдсон” жолооч нар машинаа эвдэх энүүхэнд. Яг ийм гомдол санал ч та­сардаггүй байна. Гэтэл “урт гартнууд” ширмэн тагийг хүнд гэлтгүй хулгайлаад зар­чих­даг нь одоо ч хэвээрээ аж. Бас нэг асуудал босч ирэв. Яаж хамгаалах вэ. Цөөнгүй арга бодож олжээ. Манаачтай болгох, камержуулах, дохио­лол суурилуулах гээд л. Эцэст нь томхон цоожоор дан­­хийлгэх нь хамаагүй хямд төсөр, бас найдвартай гэж үзсэн байна. Ингээд нийс­лэл маань ямар ч гэсэн ху­даг­тайгаа үлдэж чадав. Түү­нээс бус үнэтэй машин унаж яваад худагт “унаж” эвдсэн  нэг нөхөр л гэхэд уурандаа “Та нар чаддаггүй юм бол би бүгдийг нь бөглөөд хая­чихъя” гэж дүвчигнээд бал­лах дөхсөн гэдэг. Ер нь ин­гэж уурсах хүн нэгээр ч тогтохгүй байдаг биз. Аль 60, 70 жилийн өмнөх газар доорх байгууламжаасаа нэгэнт салж чадахгүйгээс хойш хо­тын удирдлагууд маань ин­гэж л урд хормойгоороо хойд хормойгоо нөхөж байна. За­мын хөдөлгөөнд оролцож буй жолооч нар тун удахгүй зам дээр цоож “сүлжиж” ур чадвараа харуулдаг болох нь.