Тавиад оны Сөүл хот

Энэ долоо хоногийн онцлох фото нийтлэл “Тавиад оны Сөүл хот”-ыг уншигч та бүхэндээ дахин хүргэж байна.

1953 онд залуу цэрэг Хан Ён Су (Han Youngsoo) дайнаас эх орондоо эргэн иржээ. Харин энэ үед Сөүл хот балгас болчихсон байлаа. Хорин настай залуугийн хувьд фото зураг авах тэр мөч л түүнийг аз жаргалтай болгож байжээ. Ийнхүү Хан Ён Су олон жилийн турш Сөүл хэрхэн Ази тивийн томоохон мегаполис хотын нэг болон хөгжсөн түүхийг өөрийн хальсандаа буулгасан юм. Түүний зураг Сөүл хотын шинэ барилга байгууламж, иргэдийн өдөр тутмын амьдрал зэргийг өгүүлнэ. Энэ түүхийн талаарх үзэсгэлэнг “Han Youngsoo: Photographs of Seoul 1956–1963” өнөөдөр Нью-Йорк хотноо олон нийтэд дэлгэжээ.

1933 онд Хан Ён Су Кэсон хотноо чинээлэг гэр бүлд төржээ. Удалгүй түүний гэр бүл Сөүл хот руу нүүжээ.

Хан Ён Су дээд боловсролтой нэгэн. Ирээдүйн зурагчин маань хүүхэд насандаа мэргэжлийн уран зургийн багш нарын шавь байжээ. Гэсэн хэдий ч тэрээр зураач болохыг хүссэнгүй. Харин зурагчин болохоор шийдсэн юм.

Хан Ён Су17 насандаа цэрэгт явсан бөгөөд 1950 онд дайнд явжээ.

Дайны харгислал залууд маш хүчтэй нөлөөлж олон жил тэрээр сэтгэлийн гүн хямралтай амьдарч байв.

1953 онд дайнаас эргэн ирсэн 20 настай залуу зурагчны мэргэжлээр суралцахаар шийджээ.

“Дайн бүгдийг булаан авсан. Дайн бидний ойр дотны хүмүүс, хөршүүдийг дэвсэлсэн. Бидний найдварыг үгүй хийсэн. Дайн бидэнд балгас, цөхрөл, өсгөлөн уй гашуу үлдээсэн” хэмээн зурагчин өгүүлжээ

Би фронтын тэргүүн шугаманд байсан. Олон хүмүүсийн үхлийн гэрч болсон хэмээн зурагчин дурсав.

“Би тэрхүү аймшигт үйл явдлыг одоо хүртэл санадаг. Дайны дараа намайг дайны тортогын үлдэгдэлтэй амьдрал угтан авсан. Хамгийн гайхалтай нь хүмүүс энэ их уй гашууг даван туулж, ирээдүйн амьдралынхаа төлөө зүтгэж байсан” – Хан Ён Су өгүүлэв.

Залуу зурагчин Сөүл хотын иргэдийн тэсвэр тэвчээрийг шагшин биширч байв. “Улс оронд эмх замбараагүй байдал, шок, цөхрөл ноёрхож байсан ч хүмүүс энэ дэлхийд өөрийн байр сууриа олох, сэргэн мандах их үйлсийн төлөө тэмцэж байв”

“Би хотын болон орон нутгийн иргэд хэрхэн энх тайван амьдрал руу эргэж байгааг харсан. Хөдөлгөөн ихтэй зах, хүүхдийн инээд, шуугианыг би мартсан байжээ. Удаан байсан. Гэхдээ дайнд үрэгдсэн хүн төрөлхтөн сэргэн мандаж буйг би харсан.