Олон нийтийн сүлжээ… Олон нийтийн сэтгэхүй хэзээд жирийн дундаж хүний сэтгэхүйгээс доогуур түвшинд байдаг. Тиймээс ч фэйсбүүк, твиттер зэрэг олон нийтийн сүлжээгээр дамжуулан хүний тархийг угаахад илүү хялбар. Учир нь бие хүн олон нийтийн сүлжээний торонд орооцолдсон бол өөрийн бодлоор бус олонхийг даган дуурайх хандлагаар ханддаг учраас өөрийн мэдэлгүй олонхид хөтлөгддөг. Тиймээс л PR-чид олон нийтийн санал бодол, сонирхлыг өдөөж, түүнийгээ хэсэг хугацаанд барьж, дараа нь өөртөө ашигтайгаар эргүүлж чаддаг. Нэг хүнийг ухуулан сэнхрүүлэх хэцүү, харин нэг хэсэг хүнийг ухуулан сэнхрүүлэх бол түүнээс арай амар.

Цахим ертөнц бидэнд юу өгсөн бэ, бас бид юу алдав. Монголчууд уг нь ховыг “цээрлэдэг” ард түмэн. Харин олон нийтийн сүлжээ бол “Ховын тулам”. Хүссэн, эс хүссэн ч бид өглөө орой, өдөр шөнөгүй ховын туламд орооцолдож байна. Нэр төр, алдар хүнд, ахуй үйлдлийг шалбаагтай хутгахад интернэтэд холбогдсон ганц компьютер л байхад хангалттай. Олон нийтийн ухамсар дорой учраас шууд л итгэнэ.

“Ард Аюуш” киноны тархийг нь задлаад поог нь аваад явчихдаг эрүү шүүлт шиг юм болно. “…дэмжигчдийн хуудас” гэж сүртэй нэртэй, долоогчдын дүртэй пэйж хуудаснууд фэйсбүүкээр нэг. Түүгээр адгийн шаарыг ч ялгуусан баатар болгодог, эсвэл хүн дээр тоглолт хийж, зохиомлоор нэр хүндийг нь унагадаг болжээ. 

Нэр төр, алдар хүнд, ахуй үйлдлийг шалбаагтай хутгахад интернэтэд холбогдсон ганц компьютер л байхад хангалттай болжээ.

Хэнийг л бол хэнийг гүтгэнэ, гүжирдэнэ. Зураг хөргийг нь тавьж “Нөхөртэй минь явалдсан хүүхэн, ичтэл нь шэйр” гэнэ. Үүнийг нь үнэн худлыг ч нягтлахгүйгээр эрчүүдэд гомдож явдаг бүх эмэгтэйчүүд хормын төдийд хорвоо дэлхийгээр нэг тараана. Адгийн гуйлгачинд ч ичих булчирхай, нэр төр гэж байдаг. Муу, муухай яваагаа бусдад харуулахыг хүсдэггүй. Харин олон нийтийн сүлжээний “Тусч баатрууд” хатсан талхны булан өгсөн ч постлоно. Амьд хүнийг ч үхсэн болгоно. Гэмтнийг гэгээнтэн, гэмгүй нэгнийг гэмтэн болгоно. Бүр мөрдөн байцаалт, мэдүүлэг, нотлох баримт цуглуулаад шүүх хурлыг нь хийгээд ялын дүгнэлт уншаад цаазын ял өгчихнө. Гэм буруутайг нь газар дээр нь тогтоогоод “шууд бууд”, “алаад өг” гэхчлэн амь насыг нь егүүтгэхийг шаардана. Шүүхээс урьдаж шүүнэ. Шүүгч гэм буруугүй гэж үзсэн ч өмнөөс нь “тонилгоно”.

Олон нийтийн сүлжээнд луйварчин эх оронч болчихсон, тахин шүтүүлж байхад төрийн төлөө хоёргүй сэтгэлээр зүтгэсэн гэмгүй нэгнийг гэсгээн цээрлүүлнэ.

Цахим ертөнц бидэнд юу өгсөн бэ, бас бид юу алдав. Монголчууд уг нь ховыг “цээрлэдэг” ард түмэн. Харин олон нийтийн сүлжээ бол “Ховын тулам”.

Нэг хүн рүү уулгалан дайрч, нийтээрээ буруутган шүүнэ. Муу л бол захын хар овоохой гэдэг шиг болж бүтэхгүй бүхнийг түүнд тохно. Хууль, хяналтынхан хүн баривчилна, тэр баривчлуулсан. Хүүхэд уйлна. Тэр уйлуулсан. Ядарч байна, идэх хоол алга… гэсэн хэр нь архи гударчихсан яваа хөлчүү эрийн ядуу байгаа нь бас л түүний гай. Сонгууль болно. Ялагдсан талын нөхрийн сонгогдоогүй шалтгаан сонгогчдод бус түүнд л бий. Олон нийтийн эрх ашгийг дэвсэж, олигархуудыг дэмжсэн хуулийг парламентаар батлахад ч буруутан нь тэр. Мөн, биш нь хамаагүй буруутан л байх ёстой. Олон нийтийн сүлжээнд монгол хүний ёс жудаг хамгийн ихээр алдагдаж, ноён нуруу хугардаг.

Интернет бидэнд юу өгсөн бэ, бас бид юуг алдав. Бидэнд мэдээллийг богино хугацаанд олж авах, түгээх, солилцох боломжийг өгч. Харин “Ховын үг ёртой, хутганы үзүүр шортой” хэмээн цээрлэдэг монгол ёс жудагийг үгүй хийж байна.