Нар хур тэгширч наадам ойртоод хэн гэдэг хүчтэн тү­рүүлж, хэний хүүгийн морь ай­раг­даж, наадамчин олноо баяс­гах бол хэмээн хүлээх энэ цагт. Дэнж гоён наадах наад­мын торгон ногоон дэв­жээг хуу­шуур, айраггүйгээр тө­сөөлөхийн аргагүй билээ. Шандаст хур­дан хүлгийн тоо­сонд даруулж хийморь лун­даагаа сэргээх гэ­сэн мянга мянган наадамчин түмэн Хүй долоон худагийг зо­рин очдог билээ. Үүнтэй нэ­­гэн адилаар наадмаар хуу­шуур зарж хэ­дэн төгрөг олох са­наатай хү­мүүс ч цөөнгүй. Гэ­тэл тэдэнд хаана хуу­шуураа зарах вэ гэдэг асуудал тулгардаг. Хуушуураа зар гээд газрын төлөө ёстой л “Бага газрын их тулаан” гэгч болно. Овсгоо самбаатай сэргэлэн нэгэн нь танил тал юу байдаг түүнийгээ ашиглан эртхэн хэдэн газар худалдан авчихна. Чингэтэл наадам ойртоод ирэхээр хэн хүнгүй хуушуур зарах газар хайж эхэлнэ шүү дээ. Хайсан зүйл нь олдох нь олдоно. Гэтэл бэрд үү, байцаагч уу гэмээр зальжин нэгэн нь “Зарна” гэсэн зар тавин занхайн суучихна. Газар хай­сан хөөрхийс өнөөх бэрдийн урд хойно нь орон байж, олдсон дээр нь хэлсэн үнээр нь наашаа харж инээн цаашаа харан ярвайж байгаад л авна даа. Наадам гэдэг чинь уул нь наймаалцахын шалтгаан биш юмсан. Хүлэг морин уралддаг наадмын ногоон зүлгэн дээр газрын най­маа цэцэглэн хөг­жиж байна. Газар гэдэг чинь хэний баялаг юм ард түм­ний баялаг баймаар. Асуудал үүнд л байгаа юм. Ядарсан нэгэндээ газар зарж бизнес хийж байгаа тэр хүмүүс хөөрхий гэлтэй. Томоохон хэ­дэн баяраар най­маа арилжаа эрхлэгчид ийм янзаар газ­рын наймаанд өртдөг нь зөвхөн энэ биш шүү. Хэдхэн хуушуур зархын тулд хумсаа хугалахаас наагуур юм болдог нь тун харамсалтай. Монгол наадам чинь газрын наймаа эрхлэгчдийн баяр болсон мэт. Газрын албанаас зааж өгсөн  газрын хэмжээ нь  “Эхийг нь эцээж тугалыг нь тураахгүй” гэдэг шиг хэдхэн метр га­зар өгөөд цөөхөн хэдхэн Мон­гол­чуудаа алалцуулж байдаг нь наадгай мэт. Хөөрхийс хуу­шуу­рын наймаа эрхлэхийн тулд мэддэг чаддаг хэн нэгэн хү­ний бизнесийн золиос болж бай­на. Зах зээл хатуу зарчимтай ч хэдхэн мон­­гол­чууд бие биедээ элэг­тэй байвал хөгждөггүй юмаа гэ­хэд хуушуураа хямд­хан идэх байхдаа. Алга дарам газрын амт гэдэг чинь энэ шүү дээ. Наймаагаа бо­лиод наадмаа хийе л дээ, най­маачид аа.