Нэг ийм яриа байдаг даа. “Эрэл”-ийн Б.Эрдэнэбатын хүү “Бензиний үнэ 3000 төгрөг болоосой. Хотын гудамжаар ганцаараа давхих юмсан” гэж ярьсан тухай. Сонссон болгон “Яасан баярхуу юм бэ” гээд л муулаад байсан. Харин одоо энэ үгийг жаахан засварлаад л “Шатахуун хурдан дуусаасай. Зам түгжрэхгүй амар байхгүй юу” гэх хүн мэдээж байгаа даа. Уур хүрмээр түгжирдэг хотын зам сэлүүхэн болж ганц нэг жийп давхисан шиг харагдвал зүгээр ч юм уу. Бухимдахгүй, цагаа гарздахгүй. Дээрээс нь эрүүл мэндэд тустай. Урин дулаан цаг ирсэн болохоор аажуухан алхаж яваад хүрэх газраа хүрчихнэ. Бас Сүхбаатарын талбай дээр жагсаал хийж байсан “морьтон баатрууд” ч халтуур хийж болох юм. Унадаг дугуй худалдаж авахад ч боломжийн санагдана. Гэхдээ бас сайн юмны хажуугаар саар юм гараад ирэх нь ээ. Манай хот чинь машин замтай болохоос явган хүний болон дугуйны зам гэж байхгүй. Явган хүний зам руугаа ТҮЦ, дэлгүүр, баар шахаад барьчихсан болохоор хүн алхаад байх зам олдохгүй. Дугуй унаж доошоо орохгүй гэж манай замын инженерүүд тооцсон байх. Тийм зам ерөөсөө бариагүй, барих ч шинжгүй. Сураг сонсох нь ээ, оросууд манайд шатахуун өгөх грантаа хаачихсан юм байх. Тэгээд л хөдөлдөг болгон нь зогсох шахаж л дээ. Ерөнхийлөгч маань бензин гуйхаар Орос явсан. Орос ах нь өгнө гэсэн гэнэ. Харин бензинээ өгч байгаа юм чинь оронд нь юу өгөхөө л мэдэхгүй байгаа гэсэн. Мэдээж нэг юм бодож байгаа биз. Ухаантай хүмүүс биднээс дандаа илүүг бодож олдог болохоор айх юу байна. Харин ч шатахуун хурдан дуусаасай билээ. Тэгвэл хэн нь машинтайгаа давхиж байна харахгүй юу. Тэр хүн хамгийн баян бөгөөд овсгоотой байж таарна. Харин түүнийг юу гэж нэрлэх ёстойгоо л бодох хэрэгтэй. Хэрэв бензиний үнэ 3000 хүрвэл замаар давхих жолоочийг “Эрэл”-ийн Эрдэнэбатын хүү гэж мэднэ. Харин шатахуун дуусахаар машинтайгаа явах хүнийг юу гэх бол. Энэ л сонин санагдаад байна даа.