Ард түмний их хуралдай 15 олигархийг нэрлэн “Ард түмний шүүх”-д дууджээ. Нэгэнт шүүхэд дуудаж байгаа юм чинь хэргийг нь хүлээлгэж ял­лах зорилготой байх нь. Ха­рин юуны учир тэр вэ. Ард түмний шүүх гэгч хэн бэ гэ­хээр мөнөөх л бидний хул­гайлагдсан эрхийн тухай ярих болж байна. Тухайлбал иргэн би ард түмний эд эс мөн. Гэтэл тэрхүү 15 хүнийг оли­гархи гэдгийг ч, яллах ёс­той гэдгийг ч хүлээн зөв­шөөрөхгүй байна. Надаас санал аваагүй байж, миний өмнөөс шийдвэр гаргахыг ч тэвчихгүй.  Ард түмний нэрийг барьж улс төрийн увайгүй хүслээ гүйцэлдүүлэх гэсэн тэдний бусармаг оролдлогыг зогсоох ёстой. Дээрх 15 олигархи гэгчээс 10 нь  ардчилсан зарчмаар сон­гуульд өрсөлдөж ялалт байгуулан, хуулийн дагуу Засгийн газарт ажиллаж буй сайд нар байна. Оюутолгойн гэрээг байгуулан гарын үсэг зурах гурван сайд бүр ч “хатуу цааз” сонсох бололтой. Бүтээн байгуулалтын ажил өрнөж буйг харж, үр шимээ урьдчилан хүртэж эхлээд байгаа иргэд гэрээ байгуулсан сайд нарыг яллана гэдэгтэй санал нийлэх болов уу. Хамгийн гол нь дэлхийн хөрөнгө оруулагчид ийм том төслийн талаар ийм жижиг ойлголттой байж, бүр эсэргүүцэн тэмцэж байгаа талаар хэрхэн шоолж байгаа бол.

Манайх ямар Сири, Ливи биш дээ. Ардчилалтай орон гэдгээрээ бахархдаг. Гэтэл юу, юугүй Төрийн ордноо бүслээд, морь малтай жагсаад байхаар яачихсан юм бол гэж сонирхож л таарна. Асуудал нь үнэхээр өрөвдмөөр. Ерөн­хийлөгч байсан нэг нөхөр албан тушаалгүйгээр сууж чадахгүй, бачимдахдаа хэдэн хүн цуглуулаад бослого зохион байгуулсан. Өмнө нь нэр дэв­шиж байсан намынхандаа сонгуульд өргөөд дэмжээд ялуулсангүй гэж сонгуулийн менежертээ гомдоод түүний Засгийн газрын үед баталсан Оюутолгойн хөрөнгө оруу­лалтын гэрээг үзэн яддаг болжээ. Ийм л шалтгаанаар Оюутолгойн хөрөнгө оруу­лалтын гэрээнд гарын үсэг зурсан сайд нар олигархи нэр зүүжээ. Одоо ард түмний гээд байгаа шүүхээр нь яллуулах гэнэ. Шүүхийг ямар тохиолдолд яаж байгуулдаг, тэнд хэн хэнийг төлөөлж ажилладгийг мэдэхгүй гэж үү, тэр экс Ерөнхийлөгч.

Арабын орнууд дэл­хийн нефтийн нөөц дээр суудгийнхаа хувьд гадны заналхийлэлд өртдөг бол Монголд хаа сайгүй байдаг зэс, нүүрсний ордоос болж дотооддоо дайтаж байна гэнэ ээ. Гэрээ байгуулсан Засгийн газраа хөрөнгө оруулагчдад найр тавьсан гэж үзэж буй ч нотолгоо нь алга. Уг нь тэднийхээр бол Оюутолгойн гэрээг байгуулсан сайд нар нэлээн ядуу амьдрах ёстой ажээ. Харамсалтай нь тэд гэрээг эсэргүүцэгчдээс илүү амьдраад байгаа бололтой. Гэхдээ амьдрал нь гэрээ байгуулсны дараа эрс дээшилсэн гэдэгт тэднийг итгүүлж чадсан байгаа юм. Харин “Хэрэв энэ таамаглал батлагдахгүй” бол гүтгэснийхээ төлөө ямар хариуцлага хүлээх нь тодорхойгүй. Ийм л этгээд хууль Монголын ард түмний доторх “жижигхэн ард түмэн”-д үйлчилдэг байна. Тэднээр шүүгдэх гэж байгаа тэр гурван сайд хөөрхийеэ. 

Ард түмний их хуралдайнхны тэргүүнд УИХ-ын гишүүн Ц.Шинэбаярын нэр буй. Оюутолгойн гэрээг байгуулахын өмнө УИХ-ын тогтоолын төслийг баталсан. Үүнд Ц.Шинэбаярын оролцоо бий. Тавантолгойг булаагаад гадныханд бэлэглэчихлээ гээд байгаа С.Баяр нь намын дарга байхад Ц.Шинэбаяр хамтарсан Засгийн газрыг байгуулахад саналаа нэмэрлэж байсан хүмүүсийн нэг мөн. Өнөөдөр харь гарагаас ирсэн мэт гайхширч шүүмжлэх хэрэггүй. Хамгийн гол нь Ц.Шинэбаярыг итгэж сонгосон тойргийнхон өөрсдийг нь төлөөлөн үүргээ гүйцэтгэхийн оронд нэг хүний төлөө зүтгэж тэмцлийн тактик боловсруулах ажилд хамаг цагаа зориулж байгааг нь сайшаахгүй л байх. УИХ-ын гишүүний ажлыг хүчинд автаж хийдэггүй. Тиймээс хүсэхгүй бол УИХ-ын гишүүний үүрэгт ажлаас саналаараа чөлөөлөгдөж ч болно шүү дээ. Ийм л хүмүүс “ард түмэн” хэмээн миний өмнөөс дуугарч байгаа нь харамсалтай. Жишээ нь би Чингэлтэй дүүрэгт амьдардаг сонгогчийн хувьд миний сонгосон Д.Зоригт гэдэг хүнийг хууль бус аргаар шүүхийг яасан ч дэмжихгүй. Тэр залуу Монголд анх удаа эрдэс баялгийн салбарыг тусад нь яам болоход толгойлсон гэхэд тун сайн ажиллаж байна гэж би дүгнэдэг. Ялангуяа Оюутолгойн гэрээг батална гэдэг миний л мэдэхийн сүүлийн арав гаруй жилийн турш дуншсан том ажил байсан. Гэрээг баталснаар Монголын эдийн засаг сэргэж байгааг би харж байна.

Оюутолгойн гэрээг баталснаас хойш, уг төслийг хэрэгжүүлэгчдийн нийгэм, эдийн засагт оруулсан хувь нэмрийг Их хуралдайнхан нөхөж чадна гэдэгт бас яасан ч итгэж чадахгүй. Харин “Хүний хөгжил сан”-гаас иргэн бүрт хүртээсэн 21 мянган төгрөгөө хэдийнэ очоод авсан гэдэгт нь маш итгэлтэй байна. Авах ч эрхтэй. Гэхдээ яагаад Монголын төр ийм мөнгө иргэддээ хүртээх болов гэдгийг бодох ёстой. Хэний төлөө тэмцэж буйгаа мэдэхгүйгээр зүтгэх осолтой. Маргааш ямар хэрэгт орооцолдох, түүнээс “эзэн чинь” хэрхэн бултах бол гэдэг талаар бодож үзсэн үү. Тэр цагт төрийн хууль, шүүхийн өмнө очиж мэдэх юм шүү.

Жинхэнэ буюу “том ард түмэн”-ий хувьд Монголын төр иргэддээ хувь хүртээж байгаа нь, говийн бүсэд дэлхийн жишигт нийцсэн замтай болж, олимпийн аваргуудын энгэрт Монголын зэсээр хийсэн медаль гялалзах гэж буй нь гоё байна. Монгол хүнийхээ хувьд бахархахгүй яах юм бэ. Мөн урьд хожид зөвхөн мөрөөдөл байсан зүйлс биелж байгааг нүдээр харж, сэтгэл хангалуун амьдрах боллоо. Тухайлбал  бага хүүтэй зээлээр  орон сууцтай болж, өмнөговийнхон ганцхан хувийн хүүтэй 30 хүртэл сая төгрөг зээлж бизнес эрхлэх, улаанбаатарчууд “LV” дэлгүүрт shopping хийх боломжтой болсонд баярлаж байна. Өнөөдрийн байгаадаа сэтгэл хангалуун байж чадахгүй хүн хэзээ ч аз жаргалтай байж чаддаггүй. Бас маргаашийн тухай гоё бодолтой сэрдэг. Монгол Улс хөгжиж байна. Бүр ч их хөгжинө гэдэгт “том” ард түмэн итгэж байна.

Том ард түмний хүсэл зоригийг илэрхийлж дэлхий дахинд дуулгах нь чухал. Дэлхийн томоохон хөрөнгө оруулагчид хөгжиж буй Монголыг зорьж ирэг. Харин сайн бүхнийг хараар будагчдын хараал зүхлийг дэлхий нийт бүү сонсоосой. Буруу ташаа мэдээллээс болж Монголоос дайжих нь өнөөгийн хөгжил, маргаашийн ирээдүйд үнэлж баршгүй хохирол учруулна. Тиймээс төрийн эрх баригчид ардчилсан зарчмыг гуйвуулж, ард түмний нэрийг барин нийтлэг эрх ашгийн эсрэг “тэмцэж” яваа тэр хүмүүсийг шүүж, хариуцлага тооцох цаг нэгэнт болжээ. 

Зохиогчийн эрх:
"Улс төрийн тойм" сонин