2009 оны хоёрдугаар сарын 14-ны  оройн 19.00 цаг. Энэ орой ажлаасаа тараад охиддоо яаран гэртээ ирсэн эцэг машинаа тавихаар буцаж гараагүй бол…
Хэрвээ охид нь алуурчинд хаалгаа тайлж өгөөгүй бол… Хүний мөсгүй, мөнгөний төлөө улайрсан этгээдэд нүүр өгөөгүй бол. Хэрвээ тэр муухай амьтанд гэрээ зааж өгч, дотносоогүй бол тэр орой энэ гэр бүл бага охиноо алдаж, том охин нь үүрдийн айдаст автахгүй байсан.

Дотно итгэж, басхүү тусалж, дэмжиж явсан хүмүүс нь хоёр охиных нь багыг хэрцгийгээр хөнөөж, томыг нь зэрэмдэглэж амьдын тамд унагана гэж энэ гэр бүлийнхэн төсөөлөх нь битгий хэл зүүдлээ ч үгүй биз. Харамсалтай нь ийм явдал төсөөлөлд бус, зүүдэнд бүр ч биш, амьдралд бодит болсон. Энэ аймшигт мэдээллийг монголчууд бүгд жигшиж, цочирдон хүлээн авсан. Малынхаа толгой руу ташуур далайдаггүй монголчуудад ойр дотныхоо хүний үр хүүхдийн хоолойг огтолно гэдэг ой тоонд нь багтахгүй байсан. Харамсалтай нь  энэ жигшүүрт хэргийн эзэд өнөөдөр эрх чөлөөтэй гудамжаар алхаж явна. Тухайн үед Эрүүгийн Цагдаагийн газрын ажилтнууд шуурхай ажиллаж, хэргийг үйлдсэн П.Сумьяажав, Г.Бямбадорж нарыг 24 цагийн дотор баривчилсан. Улсын яллагч тэдэнд тус бүрт нь 25, 20 жилийн ял төлөвлөж, шүүхээс 15 жилийн хорих ялыг чанга дэглэмтэй хорих ангид эдлүүлэх шийдвэрийг гаргасан. Давж заалдах шатны шүүх ялыг хэвээр үлдээсэн ч гэмт хэрэгтнүүдийг Өршөөлийн хуульд хамруулсан байна. Ийнхүү хэрэгтнүүд саяхан суллагдаж, эрх чөлөөтэй болжээ. Аймшигт халдлагад өртсөн гэр бүл өнөөдөр айдас, хүйдэс дунд шаналж байна. Аргаа бараад амьдарч байсан байраа зараад түрээсийн нэг байраас нөгөө рүү нүүдэллэн хэсч, алуурчнаас мөрөө баллан бор хоног, шар өдрүүдийг өнгөрөөж явна. Тэд ийн ярьж байна.

Амиа алдсан охины өвөө  Д.Дашзэвэг гуайн хэлснээр хэрэгтнүүд том зээгийнх нь хоолойг гүн зүсчээ. Хүнд шарх авсан учраас өнөөг хүртэл эмчилгээ хийлгэсээр ирсэн аж. Гадаад оронд хүртэл очиж эмчилгээ хийлгэсэн байна. Харин хэрэгтэн, хэрэгтний ар гэрийнхнээс нэг ч төгрөг аваагүй гэнэ. Дүүгийнх нь амийг хөнөөхийг нүдээр харсан  охин одоо аймхай, цочимтой болж, сэтгэцийн шок нь бүрэн арилаагүй байгаа гэнэ.

Д.Дашзэвэг гуайн хүргэн О.Отгонхүү  Циркийн ерөнхий зураачаар ажиллаж байгаад  хувиараа худалдаа эрхлэх болсон аж. “Миний  охин  Д.Дашжид  хүний их эмч мэргэжилтэй. Тэд айл гэр болсноосоо хойш Хятадын Гуанжоу  руу худалдаа наймаа хийдэг болсон юм. Тэгээд хэд хэдэн зах, дэлгүүрт лангуу ажиллуулдаг байсан юм. Хэрэгтнүүдийн нэг болох П.Сумьяажав гэдэг хүүхэд лангууных нь ойр зуурын ажилд тэр тусалдаг байж. Би ч зүс танина. Хоёр зээ маань П.Сумьяажавыг  “Монхоо ах” гэж дууддаг. Гэрээр нь орж гарч,   наймааны ажилд нь тусалж, цалин мөнгө авч ажилладаг байсан” гэж өвөө халаглан ярина.
Түүний хэлснээр тэр хар өдөр буюу 2009 оны хоёрдугаар сарын 14-ны орой О.Отгонхүү гэртээ ирчихээд машинаа тавихаар гадагш  гарч. Тэр  хойгуур нь П.Сумьяажав хаалгыг нь тогшин орж  хоёр охины нэгийг хөнөөж, нөгөөг нь зэрэмдэглээд гэрээс нь 11 сая төгрөг авч зугтжээ. Аав нь гэрээсээ гараад машинаа гараашт тавиад дэлгүүрээс хоёр охиндоо чихэр, бялуу авчрах  төдийхөн хугацаанд энэ аймшигтай хэргийг П.Сумьяажав,  Г.Бямба­дорж нар  үйлдсэн аж.  Аравхан мину­тын дараа буцаад хаалгаа тогшсон аавдаа “Аав аа, Монхоо ах дүү бид хоёрыг ийм болголоо” гэж арай ядан хэлсэн 12-хон настай бяцхан охин ухаан алдсан гэсэн. Ачтай эмч нарын ачаар том охин нь амьд гарчээ.
Гэсэн ч өнөө хэр нь энэ гэр бүлийг айдаст автуулж буй П.Сумьяажав “Өш хонзон санаад зээ охиныг минь хорлочих болов уу” гэхээс өөрийн эрхгүй айдаст автдаг гэж Д.Дашзэвэг шивнэнэ. “Хэрэг үйлдсэнийг нь хэлж өгсөн гэж зээ охинд минь өс санаж яваа ч юм бил үү” гэхээс түүний нүд харанхуйлж, дотор муухайрах нь мэдээж…

Энэхүү аймшигт хэргийн улмаас  охидын эцэг эх,  сэтгэлдээ гүн шархтай,  айдас түгшүүр дунд амьдарч буй нь ярианаас нь илт.  Бид охидын  эцэг, эхтэй удаан ярилцаж чадсангүй. Учир нь Д.Отгонхүү, Д.Дашжид  нар  өнгөрсөн хэргийн  талаар ярих, эргэн сөхөх тун дургүй, сэтгэл сэмрэхийн нэмэр гэх. Тэгсэн хэдий ч талийгаач охины ээж Д.Дашжид ганц нэг асуултад хариулсан юм.

-Танайх хуучин байрнаасаа нүүсэн гэл үү?

-2009 онд П.Сумьяажав, Г.Бямба­дорж нар гэртээ тоглож байсан тавхан настай охиныг минь хөнөөж, 14 настай эгчийг нь хоёроос гурван удаа боож унагаагаад хоолойг нь зүсч гэмтээсэн. Гэтэл ийм аймшигтай хэрэг үйлдсэн хүн насанд хүрээгүй гээд сул чөлөөтэй явж байна. Бид насан туршийн сэтгэлийн зовлонтой үлдсэн хүмүүс. Охиныхоо амь үрэгдсэн байранд яаж амьдрах билээ дээ. Хэрэг гарсанаас хойш л нүүсэн. Байраа худалдаж, бие муутай болсон том охиноо эмчлүүлж, нэг жил гаруй түрээсийн байраар амьдарч байна.  П.Сумьяажавыг сул чөлөөтэй явж байгааг сонсоод миний  том охин маш их айдаг/ уйлав/.

-Охин тань бие нь овоо болсон сураг дуулдсан?

-Харин тийм,  хоёр жил эмчилгээ хийлгэж байгаа. Овоо хичээл сургуульдаа яваад хөөрхөн байгаа шүү, миний охин. Гэхдээ П.Сумьяажав эгчийнх нь нүдэн  дээр дүүгийнх нь хоолойг хэрчиж амийг нь хөнөөсөн болохоор охин минь маш их эмзэг болсон. Айж цочно. Тэр үед олсон хүнд гэмтэл нь нэг мөр яаж эдгэрэх билээ дээ. Нүдний торлог бүрхүүл нь гэмтсэн учраас гадагшаа явж эмчлүүлсэн.

-Танай нөхөр  их дуу цөөнтэй хүн юм аа?

-Нөхөр маань хоёр охиноо цусанд будагдсан байхыг харсан хүн. Одоо хүртэл сэтгэлийн  гүн хямралаас гараагүй. Дуугаа хурааж, юм их боддог болсон доо. Миний  цэцэг шиг өндийж яваа хоёр хөөрхөн охинд минь халдаж, бидэнд ийм их уй гашуу авчирсан тэр П.Сумьяажав, Г.Бямбадорж хоёрыг хүмүүжүүлээгүй эцэг эхэд нь хариуцлага тооцох эрх зүйн зохицуулалт хэрэгтэй байгаа юм шүү дээ. Тийм хууль төрүүлэх ёстой юм болов уу гэж бодох юм. Зөвхөн би ч биш олон хохирогч ийм зүйлийг хүсч байгаа байх. Өршөөлийн хууль дахин бүү батлагдаасай.