ХУУЛЬ ХЭЛЭЛЦЭГДЭХЭЭР БОЛСОН НЬ
2011.01.12. Хууль зүйн Байнгын хорооны хуралдаан. Хэлэлцэх асуудлын талаар ихэнх гишүүд нарийн ойлголтгүй байлаа. УИХ-ын гишүүн Х.Жекей нарын гишүүд цахим гарын үсэг, тоон гарын үсэг, түлхүүр дэд бүтэц зэрэг нь хоорондоо ямар ялгаатай юм бэ гэх танин мэдэхүйн чанартай асуултууд тавьж байв. “Цахим гарын үсэг гэдэг нь олон улсад хэрэглэгддэг нэр томьёо. Иргэд, бизнесмэнүүд түншүүдтэйгээ интернэтээр харилцахдаа албан захиандаа нэрээ бичин баталгаажуулдаг. Харин үүнийгээ тоон гарын үсгээр баталгаажуулснаар нууцлал, аюулгүй байдлыг бүрэн дүүрэн хангах болно. Харин түлхүүр гэдэг нь хэрэглээний дэд бүтцийг бий болгож буй ойлголт юм” гэх тайлбарыг ажлын хэсгийнхэн өглөө. Энэ үеэр мөн “Цахим гарын үсэг эзэмших, гэрчилгээ авах иргэн, байгууллага гарах зардлыг хариуцах. Одоогоор цахим гарын үсэг эзэмших эрхийг хоёр жилээр олгохоор тооцоолоод байгаа бөгөөд үнийг урьдчилсан байдлаар 60-90 ам.доллар байхаар тооцоолоод байгаа” талаар танилцуулсан юм. Гишүүд дээрх хуулийн төслийг хэлэлцэх нь зүйтэй гэж үзлээ.
2011.01.16. УИХ-ын чуулганы нэгдсэн хуралдаан. Гарын үсэг олгох эрхийг Улсын бүртгэлийн ерөнхий газарт олгож болохгүй байсан юм уу. Заавал энэ эрхийг хувийн хэвшилд өгөх гээд байгаа нь ямар учиртайг Ц.Бямбацогт гишүүн лавлав. Мэдээлэл, шуудан, харилцаа холбоо, технологийн газрын орлогч дарга Ж.Бат-Эрдэнэ “Олон улсын туршлага, өнөөгийн зах зээлийг авч үзэхэд Улсын бүртгэлийн ерөнхий газар эрх олгодог байна гэж шууд оруулах боломжгүй” гэж хариулав. Мөн үнэ өртгийн талаарх асуултад “Бусад орны туршлагыг судалсны үндсэн дээр нэг цахим гарын үсгийн эрхийг олгохдоо 90 ам.доллар байхаар тусгасан гэнэ. Эхний хоёр жилдээ энэ тариф мөрдөгдөж, цаашид 2-5 ам.доллар болох боломжтой аж. Эрх эзэмших тодорхой тоо тавигдаагүй. Мөн гарын үсэг олгох эрхийг гурван компани эзэмшинэ” гэв. Гишүүд чуулганы хуралдаанаар уг хуулийг хэлэлцэхийг дэмжлээ.
ХУУЛИАР ЮУГ ЗОХИЦУУЛАХ ВЭ?
Төрөөс цахим гарын үсгийг энгийн гарын үсгийн нэгэн адил хүчинтэйд тооцож баталгаажуулах, түүнийг ашиглах журмыг тодорхой болгох, тоон гарын үсгийн нийтийн түлхүүрийн дэд бүтцийг бий болгохтой холбоотой харилцааг зохицуулсан эрх зүйн орчныг бүрдүүлэх шаардлага бий болсон тул уг хуулийн төслийг боловсруулсан аж.
Энэ хууль батлагдсанаар цахим гарын үсгийг бүтээх, хамгаалах, ашиглахтай холбоотой эрх зүйн орчин бүрдэнэ. Өөрөөр хэлбэл, бидний албан хэрэгцээндээ хэрэглэж буй файл, и-мэйлийг албан ёсны мэдээлэл гэж үзэх, одоогийн интернэт орчинд хийж буй ажлыг хүчин төгөлдөр гэж үзэх эрх зүйн орчин бүрдэх; улс орны нийгэм, эдийн засгийн хөгжлийг хурдасгах, аюулгүй, баталгаат тоон гарын үсэгт суурилсан хэрэглээ, үйлчилгээ хөгжих, банк санхүү, цахим засаглалын үйлчилгээний зах зээлийн багтаамж нэмэгдэх зэрэг урьдчилсан таамаглалыг гаргажээ.
Уг хуулийн төсөлд дараах асуудлыг зохицуулахаар оруулсан байна. Үүнд: цахим болон тоон гарын үсгийг хэрэглэх, тоон гарын үсгийн хэрэгсэл, тамга орлуулах, хугацааг баталгаажуулах нөхцөл болон нээлттэй мэдээллийн тухай; тоон гарын үсгийн гэрчилгээ олгох үйл ажиллагаа, түүний хугацаа, гэрчилгээг түтгэлзүүлэх, хүчингүй болгох, сунгах, өөрчлөлт оруулах журам болон гэрчилгээ эзэмшигчийн эрх, үүрэг болон гадаад улсын тоон гарын үсгийн гэрчилгээний тухай; тоон гарын үсгийн гэрчилгээ олгох үйл ажиллагаа эрхлэх тусгай зөвшөөрөл, түүнийг олгох, түтгэлзүүлэх, хүчингүй болгох, сунгах журам болон тусгай зөвшөөрөл эзэмшигчид тавих шаардлага, тусгай зөвшөөрөл эзэмшигчийн эрх, үүрэг, тусгай зөвшөөрөл эзэмшигчид хориглох зүйлийн тухай зэрэг багтсан аж.
БУСАД УЛСЫН ТУРШЛАГА, СУРГАМЖ
Цахим гарын үсгийг хуульчилсан улс орнууд энэ технологийг нэвтрүүлэхэд ихээхэн хүндрэл, бэрхшээлтэй тулгарч алдаатай зүйл их гарч байжээ. Цахим гарын үсгийн хууль баталснаар нийтийн түлхүүрийн тогтолцооны загвараа бий болгодог. Энэ нь цахим гарын үсэг, цахим гэрчилгээний цаашдын хэрэглээ, энэ үйлчилгээг нэвтрүүлэхэд шаардагдах хөрөнгө санхүү, энэ салбарт бизнес эрхлэгч байгууллагын бизнесийн тогтвортой байдал, цахим худалдаа арилжаа үйлчилгээ, мөнгөн гүйлгээ, эцэст нь эцсийн хэрэглэгчдэд оногдох ачаалал гээд бүхэл бүтэн тогтолцооны шинж чанартай олон асуудал хөндөгддөгтэй холбоотой аж.
Гэтэл Цахим гарын үсгийн хууль батлан гаргасан улс орнууд нийтийн түлхүүрийн тогтолцоогоо хуульчлаагүй нийтлэг алдаа гарсан байна. Ингэснээр салбар бүрт бие даасан Төв гэрчилгээжүүлэх байгууллага бий болж “автономит” байдлыг бий болгочихсон байна. Үүнээс үүдэлтэйгээр юуны түрүүнд үр ашиг муутай, давхардсан хөрөнгө оруулалт хийгдэж хөрөнгө санхүүгийн үр ашиггүй зардал гаргахад хүргэж. Мөн гаргасан хөрөнгө эргэж нөхөгдөхгүй байх ч болов. Бие даасан “автономит” ууд нэгэнт бий болмогц тэдгээрийн харилцан нийцэл, мэдээлэл-үйлчилгээний нэгдмэл байдал алдагдаж, үл ойлголцох нөхцөл үүсч.
Жишээ нь, АНУ-ын хувьд 2001 онд баталсан Цахим гарын үсгийн хуулиар тогтолцооны талаар огт дурдаагүй. Тэр ч дагуу төв Засгийн газрын төвшинд гэхэд бие даасан төв гэрчилгээжүүлэх байгууллагууд үүсч тэдгээрийг холбох, харилцан нийцлийг хангахын тулд Federal Bridge СА байгуулахад хүрчээ. 2003 оны байдлаар АНУ-ын төв Засгийн газар нэг тэрбум ам.долларын хөрөнгийг үүнд зарцуулсан тооцоо гарчээ.
Азийн орнуудын хувьд ч ялгаагүй, Тайвань, Япон зэрэг орнууд мөн ийм хүндрэлтэй тулгарчээ. Европын холбооны орнуудад байдал мөн ижил байгаа ч энэ асуудалд онцгой анхаарч удаа дараагийн хэлэлцүүлэг, судалгаа явуулжээ. Үүний үр дүнд нийтийн түлхүүрийн шаталсан тогтолцоог хамгийн үр ашигтай хувилбар гэж тогтсон байна. Түүнчлэн цахим гарын үсгийн тусгайлсан хуульгүй улс бий бөгөөд Мексик үүний жишээ юм. Мексикчүүд Цахим гарын үсгийг баталгаажуулах эрх зүйн заалтыг Иргэний хуульд нэмэлт өөрчлөлт оруулах хэлбэрээр буюу цахим гарын үсэг нь гараар үйлдсэн гарын үсэгтэй эрх зүйн чадамжийн хувьд адил гэсэн заалт оруулж шийдвэрлэжээ. Өөрөөр хэлбэл, Мексик нь цахим гарын үсгийн талаар тусгайлсан хууль боловсруулахад “хөрөнгө” зарцуулаагүй, харин илүү прагматик аргыг сонгосон туршлагатай орон юм.
Гэхдээ тус улсад цахим гарын үсэг хэрэгжүүлсэн туршлагын хамгийн гол сургамж бол компаниудад анхлан олгосон цахим түлхүүрийг хүчингүй болгох, дахин сэргээх механизмыг бий болгож чадаагүй явдал байв. Үүнийг цахим гарын үсэг боловсруулалтын үед төвөггүй засч залруулж болох байсан энгийн зүйлийг урьдчилан харж тооцоолж чадаагүйгээс болсон гэж дүгнэдэг аж.