Хельсинк хотоос холгүй нэгэн фермийг Отто гэж нэрлэгдсэн молтогчин туулай алдаршуулаад байна. Энэ ердийн нэгэн эрэгчин туулай өөрийгөө тахиа гэж итгэсэн бололтой. Тэр эзнийхээ өвөр дээр суугаад лууван мэрэхийн оронд тахианы саравчинд тахиан дунд амьдарч заримдаа өндөг даран суудаг ажээ. Тэр бүжингүүдтэй биш дэгдээхэйнүүдтэйгээ тоглон, тэдэн дээгүүр харайдаг гэнэ. Шувуунууд нь ч түүнээс айдаггүй гэнэ.

Эзэн нь туулайных нь төрөлхийн зуршил нь хэзээ нэгэн цагт тус болно гэхээс өөрөөр Оттог эргэн ижил төрөлдөө эргэн ирнэ гэдэгт найдахгүй байгаа гэнэ.