Таны харж байгаа энэхvv орангутанг сармагчны эцэг эх нь нас барчихсан юм
санажээ. Аавынхаа энгэрт эрхэлж, ээжийнхээ хайранд умбаж явсан элэг
бvтэн амьдралаасаа гэнэт хагацсан энэ сармагчин сэтгэл санааны гvн
хямралд орж, хадан гэрлvvгээ аажим аажмаар “харьж” байжээ. Амьтны
хvрээлэнгийн ажилчид ч тvvнийг амьд vлдэх найдлагагvй болсон гэж
бодоцгоох болсон байв. Гэвч нэгэн бvрхэг хирнээ, vvлэн чєлєєгєєр наран
гийсэн єдрєєр тvvний амьдардаг уг амьтны хvрээлэнд нэгэн євчтэй, хєгшин
нохойг авч иржээ. Харин манай орангутанг єнєєх нохойг анх харсан
цагаасаа хойш л эелдэгээр хvлээн авч, зvv орох зайгvй найзлан нєхєрлєх
болж, хоногийн хорин дєрвєн цагийг энэ хоёр амьтан хамт єнгєрєєх болсон
байна. Тэд хамтдаа усанд сэлэх хамгийн дуртай гэнэ. Мэдээж орангутанг
маань уснаас маш их айдаг боловч, газар дээрх ганц найз нь болох хєгшин
нохой тvvнийг усанд живvvлэлгvй харж ханддаг ажээ. Ингээд хайраар дvvрэн
хорвоогийн сэтгэл уяраам нэгэн гайхалтай тvvхийг тантай хуваалцах
болсондоо туйлийн байртай байна. Хvн хvндээ хайртай байцгаая гэхээс єєр
юу гэх вэ.
Үргэлжлэл