За бууд! хурдан бууд!
буудахгүй бол бид хүүхэдийг чинь буудлаа шүү
гэж Дон Адмиралдог хэлэхэд нь Тампо чичигнэсэн гараа дээш өргөн өмнөө
сөгдөн сууж айсан харцаар өөрийг нь цоо ширтэх нэгэн эрийг харав. Энэ
бүхэн миний буруу, хэзээ нэгэн цагт ийм юм болохыг би мэдэж байсан
гэхдээ л энэ замыг сонгосон харин яагаад энэ бүхэнд миний хүүхэд
оролцох ёстой гэж өөр өөртөө бухимдан хүүхэдийнхээ зүг харвал хүүхэд нь
тэртээ өрөөний нөгөө буланд юу болж байгаа эс ухааран тоглоомнуудтайгаа
ярилцан сууна. Юу ярьж байгаа нь сонсогдохгүй боловч аз жаргалаар
дүүрэн цангинатал инээж, өрөөг хөөр баясалаар дүүргэнэ, би үнэхээр
охиноо алдаж чадахгүй хэмээн Тампо амандаа үглээд эцэсийн удаа өөрийнх
нь гарт нь алагдах гэж байгаа хохирогчруугаа харвал одоо тэр нэгэнт
үхэлтэйгээ эвлэрсэн бололтой тогтуун тайван нүдээр түүнийг хараад
өөрийг нь харж байгааг мэдсэн бололтой бага зэрэг толгой дохив.