Хятад улс Грек болон Испанийн бондыг худалдан авахаар болсон бөгөөд худалдаа, хөрөнгө оруулалтын асуудалтай байгаа Португалид санхүүгийн тусламж өгөхөд бэлэн гэсэн мэдэгдэл хийж байна. Мэдээж Европ бол Хятадын экспортын гол зах зээл.
“Бид Европын санхүүгийн зах зээл болон еврод бүрэн итгэлтэй байгаа. Бид энд урт хугацааны турш байх болно. Хятад улс нь Европын урт хугацааны, найдвартай хөрөнгө оруулагч байсаар ирсэн” гэж БНХАУ-ын төв банк болох Ардын банкны орлогч захирал И Ган энэ сарын эхээр Лондонд хэлсэн билээ. Хэдийгээр еврод туслах дохиог өгч байгаа ч энэ худалдан авалт нь ердөө бэлгэдлийн чанартай байх юм. Их хэмжээний бонд худалдан авахгүй төдийгүй ямар нэг байдлаар нэмэгдэх ч үгүй. Бэлэн мөнгөөр ангаж байгаа Европын бонд худалдан авч, хөрөнгө оруулалтын томоохон хэлэлцээрүүд хийх замаар Хятад улс найзын тоогоо нэмэгдүүлж, гүүр барихыг оролдож байгаа юм. БНХАУ нь Европын холбооноос өөрийгөө зах зээлийн эдийн засагтай гэж таниулахыг хүсч байгаа. Харин зах зээлийн эдийн засагт улс гэдгийг хүлээн зөвшөөрсөн тохиолдолд Европын орнуудын зүгээс Хятадаас авч буй бараа бүтээгдэхүүний импортын талаарх Европын холбооны зарим хоригийг цуцлахаас өөр аргагүй байдалд хүрэх юм.
Бонд худалдан авч байгаа нь хоёр талдаа иртэй хутга гэсэн үг. Олон хүн Хятадыг өөрийн ам.долларын хадгаламжаа өөрчлөхийн тулд евро худалдан авч байгаа гэдэг. Гэхдээ Хятадад асуудал байна: Хятадын эзэмшиж буй үнэт цаас нь ам.долларыг юанийн эсрэг дэмжиж байгаа. Юань бол Хятадын удирдлага экспортоо нэмэгдүүлэх зорилгоор хэт доогуур ханштай барьж буй мөнгөн тэмдэгт гэгддэг. Тэгэхээр ам.долларын нөөцөө багасгана гэдэг юанийн ханшийг улам бүр нэмэгдүүлэх юм. Харин АНУ-ын төв банк болох “Federal Reserve” QE хөтөлбөрийн хоёр дахь шатыг танилцуулж, ханшид нөлөөлөхийг оролдож байгаа.
Еврогийн талаарх болгоомжлол хэдийнэ муу байдалтай байгаа. Европын энэ оны эдийн засгийн төлөвт муугаар нөлөөлнө. Европын коммисс 2011 онд Европын эдийн засгийн өсөлт 1,5 хувь байна гэж тооцоолсон нь 2010 оны өсөлтөөс ч бага юм. Одоо энэ бүсийн эдийн засгийг хөдөлгөж байгаа гол хүч нь Герман улс. Харин бусад орнуудын уналт байдал үргэлжлэхээр байгаа аж.
Хятад улсын хувьд АНУ-аас эхэлж, Европт “халдварласан” санхүү, эдийн засгийн хямралд өртөөгүй. Хямрал оргил цэгтээ хүрэхэд л бага зэрэг буурсан юм. Гэхдээ Европ руу хийх экспорт багасах явдал хэсэгтээ үргэлжлэх болно гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх шаардлагатай болж байх шиг. Европын Засгийн газрууд хүчтэй арга хэмжээ авч байгааг дагаад дотоодын эрэлт нэмэгдэх хандлагатай байгаа нь импортыг нэмэгдүүлэх юм. Саяхан Олон улсын валютын сангаас хийсэн судалгаанаас харахад банк болон санхүүгийн хямралын дараа хохирсон орнуудын импорт хэвийн хэмжээнд хүртэл 10 жил шаардлагатай гэсэн юм. 2009 онд Хятадаас худалдан авсан бараа бүтээгдэхүүний хэмжээ 214 тэрбум евро болж багассан билээ. Өмнөх гурван жилийн турш жилд дунджаар 18 хувиар өсч байсан импортын хэмжээ эсрэгээрээ 18 хувиар буурсан юм. Гэхдээ 2010 оны Хятадаас авах импортын хэмжээ дахин өсч, эхний арван сарын байдлаар 31 хувиар нэмэгдсэн байлаа. Энэ сэргэлт хэсэгхэн зуурынх байх магадлалтай. Дэлхийн банкны саяхан гаргасан дүгнэлтээс харахад хямрал хөгжингүй орнуудыг эдийн засгийн өсөлтийн төлөвийг багасгахад хүргэсэн байгаа. Ингэснээр Хятад мэт экспорт дээр тулгуурласан орнуудад таагүй нөхцөл үүсгэх юм.
Хятадын аж үйлдвэрлэлийн загвар нь Европтой хийсэн худалдааны харьцаатай холбоотой байдаг. Хэдийгээр одоо Хятад улс урьд өмнөхтэйгээ харьцуулахад “iPаd” зэрэг нэлээд нарийн, сайн чанарын бүтээгдэхүүн экспортолж байгаа ч өөрөө технологийг нь эзэмшдэггүй. Тус улсын үйлдвэрүүд зөвхөн эцсийн бүтээгдэхүүнийг угсарч, дахин экспортолдог билээ. Ингэхэд олон сая хүнийг ажлын байраар хангаж байгаа томоохон үйлдвэрүүд хэрэгтэй байдаг тул Хятадын Засгийн газар дуртай байдаг юм. Сүүлийн үед Хятад улс ажилчдын цалинг нэмж, технологийн тал дээр илүү өрсөлдөх чадвартай болж байгаа гэж хэвлэл мэдээллээр шуугиж байгаа ч энэ улсад илүү өргөн хүрээг хамарсан аж үйлдвэрийн бодлого дутагдаж байна. Нийт ажиллах хүчний тавны хоёр нь хөдөө орон нутагт байдаг бөгөөд үйлдвэр зэрэг илүү сайн ажилд орохын тулд нүүх хэрэгтэй болдог. Тэгэхээр ийм төрлийн том хөрөнгө оруулалтыг Хятадад үйл ажиллагаа эрхэлж буй гадаадын компаниудын тусламжтай л хийх боломжтой. Өмнөд Солонгос, Япон, Тайванийн компаниуд Европынхоос илүүтэй Хятадад хөрөнгө оруулах байх. Гэхдээ Азийн хөрөнгө оруулалтууд нь мөн л баруун руу угсарсан бүтээгдэхүүнийг дахин экспортлох болно. Хэрэвзээ Европын дотоодын эрэлт буурвал Хятад руу хийгдэх гадаад хөрөнгө оруулалт мөн л багасна.
Хатуу боловч эдгээр бодит байдал нь Хятадад толгойны өвчин болж байгуу тул сүүлийн үед Европ руу ингэтлээ хандаж байгаа. Гэхдээ яг одоогийн байдлаар Хятад улс ам.доллараасаа хагацах чадахгүй. Тэгэхээр Европын эрх баригчид Бээжингийн зүгээс еврод туслах гэж байгаа бэлгэдлийн чанартай үйлдэлд тийм ч их найдах хэрэггүй юм.