Гадаа
жиндүүхэн хүйтэн тэр нэг өдөрийг би ердөөсө санаанаса гаргаж чадаагүй
өдийг хүрлээ  тэр үед тэнгэр газар хоорондоо нийлэх мэт жихүүн хүйтэн
цасан шуурагтай шөнө байж билээ  сэтгэл минь тэр л үед маш ихээр
ганцаардаж уйтгар гунигтай байсансн хаварын анхны нялах цэцгэс соёоолж
зөөлөн бороо шивэрсэн тэр л өдөрийг зүрх минь маш ихээр санаж зөөлөн
буйдан дээр суугад уйтгартайхан бодож байсан модод навчаара гоёоол бүх
юм үзэгслэн төгөлдөр сайхан байдагсан хаварын зөөлөн дулаахан ариухан
тансаг үнэр тэр л орой маш ихээр санагдаж анхны бүхэн энэ л улиралд
эхэлдэг гэж бодхоор өөрийн эрхгүй хаварыг яг одоо авчирмаар санагдаж
байсан  билээ харин тэр бүхэн намарын шанлалтай салхинд хүйтэн агаарт
тэр бүхэн ертөнцөөс салан хорвоогын зовлон шанлалаас тэрхэн үед ангижран
салах мэт болж хүмүүн бид уйтгарлаж маш ихээр ганцаардаснаа мэдэрдэг юм
шигэ
Үргэлжлэл