Сонгууль бүхнээр хамгийн мундаг бөх, хамгийн сайхан дуучин, хамгийн баян бизнесмэн, хамгийн сайн улстөрчдийг намууд нэр дэвшүүлж, хоорондоо өрсөлддөг байв. Тэдгээр “шедевр”-үүд нь тэгээд сонгогчдоос итгэл хүлээж санал авахын тулд хурдан морь цуглуулж, хөөрөг даалин өвөртлөн дээлэндээ орооцолдсон нөхөр хөдөөг зорьж, харин хотод бол сонгогчидтойгоо адилхан кэт өшиглөж, жийнс өмсөөд гэр хорооллыг хогийг ачуулж, орон сууцны дээвэр засахад хамаг цагаа зарцуулна даа. Тэгээд нөгөө гэнэн итгэмтгий “саналын хуудсууд”-тайгаа уулзахаараа аавынх нь аав хэрхэн хэлмэгдсэн тухай сэтгэл өвтгөм түүхийг ярьж, түүний аав нь ван, гүн, ноён хүн байснаар бахархаж, тэгээд урагшлах тусам Чингисийн алтан ураг руу дөхнө дөө. Зарим нь бүр ард түмэнтэйгээ адил хомстохын тулд тавагтай хоолоо хуруугаараа сэрээдэж, алгандаа кофе ууна гэсэн ч билүү. Тэр ч харин дэмий…
МАХН-ын нэлээд ахмад улстөрч бүр одоо бол УИХ-д гурвантаа сонгогдож, дол цохиод байгаа намынхаа нэг залуугийн нэрийг аймгийнханд анх хоногшуулахын тулд “Та нар манай хэн гуайг танина шүү дээ. Тэр гуайн хүрэн морь бол…” гээд л хаваржин зусан хурдан морь ярьсан гэж байгаа. Гурван удаа сонгогдсон гээд бодохоор тэдгээр морьд ч бас муугүй “улстөрийн мэдрэмжтэй” морьд байгаа биз. Ингээд л бид хамгийн сайн уяач, хамгийн шударга бизнесмэн /ингэхэд шудрага гэдэг үг ч бас их олон салаа утгатай шүү/, хамгийн бяртай бөх, хамгийн шилдэг хуулчийг сонгосоор 20 оныг үдэв. Харамсалтай нь, сонгогдсон нөхдийн амьдрал л суга дээшилснээс бус сонгосон бидний амьдрал сайжирсангүй. Яаж ч сайжрах вэ дээ. Тэр гуайн хурдан адууг тууж ирээд нийтийн тээвэрт явуулахгүй, Ш.Сайхансамбуу гишүүний “Нарантуул” зах руу бүгдээрээ нүүлээ ч үсрээд 3000 айл л идэх хоолтой болно. Цаана нь 240 мянган ажлын байр сох дутаж байна. Албан ёсны тоогоор хөдөлмөрийн захад бүртгэлтэй ажилгүйчүүд 43 мянга, харин бүртгэлгүй бол багцаагаар 200-гаад мянган ажилгүйчүүд байдаг юм гэсэн шүү.
Ингээд бодохоор бидний өнгөрсөн 20 жил улстөрчдөд тавьж ирсэн шаардлага, өгдөг үнэлэмж л анхнаасаа буруу тавигдсан бололтой. Эхний үедээ ч энэ сайн, тэр нь шударга хүн, эцэг эхийг нь таньдаг, нутаг нугын юм гэдэг үнэлэмж түлхүү явдаг байсан бол сүүлдээ “Ядахдаа өмч хөрөнгөтэй баян хүн, төсвийн мөнгө рүү гараа дүрэхгүй байлгүй” гээд илүү чинээлэг хэсгээс сонголтоо хийдэг болсон. Ядруухан нэг нь ч бас аль илүү гурил будаа, тамхи тариа тараасанд нь саналаа худалддаг л байх. Гэвч сонгуулийн өмнөх нэг сар л гэдэс цатгалан байна. Үлдсэн гурван жил 11 сарыг яаж туулах вэ.
Шударга хүн гэж байдаггүй, хууль мөрддөг хүн л гэж бий гэж нэг үг байдаг. Угаасаа шударга гэдэг үг өөрөө их зөрчилтэй үг гэж өмнө хэлсэн дээ, барих барьцгүй. Асуудлыг гацааж, шүүмжилж, ард түмний нэрийг их олон удаа барьсан, чангаар ярьсан нь л “шударга” болж харагдчих гээд байгаа. Үнэндээ бол цаад асуудлаа ойлгосон эсэх, эсвэл санаатайгаар мушгин гуйвуулаад байгаа эсэх нь чухал биш болж байна. Тиймээс бүх хүнд нэг л шалгуур тавья. Хуулийн дор амьдарч чадаж байна уу, үгүй юу гэдэг нэг л шалгуур. Баян байна уу, ядуу байна уу, хэний танил, хурдан моринд дуртай эсэх нь хамаагүй. Монгол хүний зарчмын нэг саналын цаана заавал хувийнх нь муу эрх ашиг явдаг гэдэг дээ. Баян хүнд ч, ядуу хүнд ч хувийн эрх ашиг байж л таарна. Түүнийг нь харин хуулиар хазаарлаж өгөх хэрэгтэй. Улстөрчдийг сайн хүн, сайн зүйл авчирна гэж харахаасаа илүү хэрэв муу хүн гараад ирвэл систем өөрөө яаж аюулгүй, хамгаалагдсан байх вэ гэдгийг бодох ёстой болж байна.
Бүх хүн сонгох, сонгогдох тэгш эрхтэй учраас хэн ч сонгогдоод гараад ирсэн төрийн үйл ажиллагаа ил тод, нээлттэй, хууль ёсны байхыг зөвхөн хуулиар л зохицуулж өгөх хэрэгтэй. Санхүүгийн том луйварчин сонгогдоод гараад ирсэн байлаа ч төрийн эрх мэдлийг өөртөө ашигтайгаар, нийгэмд хортойгоор ашиглахгүй байх тэр хязгаарлалт нь хуульд сууж өгсөн байх хэрэгтэй гэсэн үг. Үүн дээр УИХ дээр одоо яригдаж байгаа Сонирхлын зөрчлийн тухай хууль нэг хэсэгтээ явах биз. Төрийн өндөр албан тушаалтан, албан хаагч юуг хийж болохгүй, юу хийж болох вэ гэдгийг нэг бүрчлэн хуулиар зааж өгөх ёстой. Энэ нь л төрийн цэвэр тунгалаг байлгах ганц арга зам. Түүнээс биш хэн нэг “тэнгэрийн бошго”-той хүн төрөхийг хүлээх ч юм уу, тийм ид шид бидэнд тусалж чадахгүй нь л дээ.
Улстөрчдөд тавьдаг нийтлэг ийм шалгуур байхгүй учраас янз янзын хүсэл сонирхол, эсэн бусын эрх ашигтай, шуудайд хийсэн үхрийн эвэр шиг алаг цоог нөхдүүд гарч ирээд нэгдсэн бодлого ч байхгүй, нэгнийхээ гаргаж ирсэн санал санаачлагыг тал тал тийш нь чирч давхиад, тасчиж хаяад юу ч биш болгодог үзэгдэл газар авчихсан. 2008 онд Ардчилсан намын санаачилсан Эрдэнийн хувь, “Баянмонгол” хөтөлбөр МАХН-ын гаргаж ирсэн 1,5 сая төгрөгийн бэлэн мөнгөний амлалтаас болж хэрхэн дампуурсныг, эдийн засгаа хэрхэн дампууруулж байгааг бид бэлээхэн харж байна.
Зүй зохистой байх, сайн тооцоо хийхээс илүү ёс суртахуун гэж байхгүй. Инфляцид захирагдсан бүх нийтийн сайн сайханд уриалах ид шидэд итгэсэн уриалгаас илүү ёс журамгүй зүйл байхгүй” гэж 60 жилийн өмнө өрнөдийн иргэншлийг өөрийг нь хамгаалахын тулд эсэргүүцэн боссон Америкийн нэрт зохиолч, философич Айн Рэнд “Атлантын мөр тэнийв” номдоо бичсэн байна. Бас аливаа дарангуйлагч ид шидэд итгэгч, аливаа ид шидэд итгэгч жинхэнэ дарангуйлагч байдаг гэж. Өнгөрсөн 20 жил бидний сонгосон, сонгогдсон улстөр яг л ийм “ид шидэнд” итгэсэн, гэнэн, тооцоогүй байдлаар явж ирсэн байна. Тэгээд нөгөө гэнэн, тооцоогүй мөрөөдөл нь биелэхгүй болохоор учиргүй тачаадаж, хууртсандаа эмзэглэн сонгосон хэдийгээ идээчин, уугаачин, хужаа, согтуугаар нь дуудаад эхэлдэг. Анхнаасаа шалгуураа зөв тавиад, сонголтоо тооцоотой хийсэн бол ийм зүйл давтагдахгүй шүү дээ. Харин тэр шалгуур, киритерүүдийг л зөв, аль болох хурдхан гаргаж тавих нь бидний хамгийн түрүүнд хийх ёстой ажил болж байна.