Одоо болтол ижийдээ яагаад шүлэг бичээгүй юм бол
Ондоо бүр надад хайргүй залууст хичнээн их зориулав
Од буудалсан гүн шөнийн тэнгэрт миний маргаашийг залбирч
Олон шөнийн нойроо сэтгэлийн зовлонгоор солисон доо
Зөөлөн гарых нь цайнд ижил үгүй дасчихаад
Зовлон гэдгээс нь хугасалж үргэлж дэргэд байх юм шиг
Томоо болсон хирнээ дундардаггүй хайранд нь өлгийдүүлсээр
Толио нь муудсан ижийдээ эрхэлж суудаг сэтгэл минь
Үргэлжлэл