Бяцхан гар, хөөрхөн нүүрийг минь та хэзээ ч хараагүй

Булбарай бие хэврэг ясыг минь та барьж үзээгүй

Үнэхээр намайг инээж байгааг та мэдээгүй

Үгүй гээд хайраа харамлахдаа та бодоогүй

Үл таних хүн мэт би танд санагдавч

Үнэхээр таныг дотороос чинь мэднэ би

Хараагүй юм чинь яахав гэж өөрийгөө бүү хуураач

Хамаг зүрхний чинь цохилт бүрийг би сонсодог.

Зовлон бүхнийхээ шалтгааныг намайг гэж бодоо юу

Жаргаж явах үедээ үүнийгээ та бодсон уу

Арилаад өгөхөд хамгийн амар нь би байгаа юу

Ариун хайр энэ тэр чинь үгүй болоо юу
Үргэлжлэл