Өглөө сэртэл Дөлгөөний дотор гэж авах юм алга. Нүдээ нээгээд харвал зочид
буудалд унтаж байна. Гайхасхийн урд шөнийн явдалыг санахыг хичээлээ. Туултай
хоёулаа таксинд суугаад үнсэлдэж байсан санагдана. Тэгээд яалаа хэмээснээ арай
гэж бодоод хөнжилөө сөхтөл нүцгэн хэвтэж байдаг байгаа. "" За баларсан, одоо
Мишээлийн царайг яаж харнаа ""  Тэрээр урд нь олон охинтой унтаж хэвтэж,
үерхэж дурлаж явахдаа алин дээр нь ч ингэж балмагдаж байгаагүй санагдана.

 Туул усанаас гарч ирээд Дөлгөөнийг үнсээд эрхлэнгүй дуугаар ядарч байна
уу, чи ч их ажиллсан шүү хэмээн инээв. Үнэндээ Дөлгөөнд босох ч тэнхэл
байсангүй. Туул өвөрт нь орж хэвтэхэд тэр арьсных нь зөөлөн, үнэрийнх нь тансаг
өөрийн эрхгүй тэчъяалыг нь өдөөв.
Үргэлжлэл