Нарны
үзэн  ядмаар тэр гэрэл,орчныг бүлээцүүлж ядан ээнэ.Чийгтэй хөрсөн дээр
биеэ эвхэн хэвтэх Хатанбүүвэй гагцхүү хүйтнийг илүү ихээр мэдэрч,нэг л
зүйлийг туйлаас хүснэ.Үхэл бол түүнийг энэ аймшигт хорвоогоос
таслан,амирлуулах цор ганц аврал юм.Өвлийн сүүлийн цас хөрж буй биенийх
нь зэгээн амьсгалд хайлж,хаврын анхны бороо аньсаган дээр нь дуслан
нулимстай нь холилдон газарт шингэнэ.