
Өмнөговь аймгийн Баян-Овоо, Хүрмэн сумдад хилийн боомт нээх хүсэлтийг Хятадын талаас манайд тавиад байгаа аж. Монголын өмнөд говьд байх нүүрс болон бусад ашигт малтмалын түүхий эдэд тулгуурласан боловсруулах аж үйлдвэрүүд шинээр байгуулах, дэд бүтэц бий болгох ажилд Хятадын Засгийн газар анхаарлаа хандуулаад байгаагийн нэг илрэл нь дээрх хүсэлт юм.
Бүтээн байгуулалт нь хэдийнэ эхэлсэн Ганцмодны боловсруулах паркаа түүхий эдээр тасралтгүй хангаж байх бодлогод хилийн боомтынхоо тоог нэмэх нь Хятадын талд тун чухал гэдэг нь ойлгомжтой билээ. Ганцмодны боловсруулах аж үйлдвэрийн парк гэдэг нь Монголын хилийн ойролцоо байх томоохон цогцолбор, гадаадын хөрөнгө оруулалт, татварын хөнгөлөлт бүхий эдийн засгийн чөлөөт бүс болох учиртай, одоогоор дөнгөж эхэлж буй төсөл юм.
Уг нь Өмнөговийн Тавантолгойн коксжих нүүрсний ордоо түшиглэн монголчууд Сайншандад боловсруулах үйлдвэр байгуулж, нэмүү өртөг шингэсэн бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэх төрийн бодлого боловсруулаад байгаа ч энэ нь амжилттай болох эсэх нь улам эргэлзээтэй болжээ. Засгийн газар Сайншандад боловсруулах аж үйлдвэрийн цогцолбор парк байгуулахад 8.5 тэрбум ам.долларын хөрөнгө оруулалт хийхээр төлөвлөөд байгаа ч Хятадууд хилийн цаахнатай яг ийм аж үйлдвэрийн паркийг 40 тэрбум ам.долларын хөрөнгө оруулалтаар байгуулахаар шамдаж байна. Монголчуудын төсөөлж байгаа Сайншандын цогцолбороос хэдэн арав дахин хүчин чадалтай, татвар болон хөрөнгө оруулалтын хөнгөлөлттэй эдийн засгийн чөлөөт бүсийг Хятадууд байгуулах тохиолдолд эцсийн бүтээгдэхүүн нь өрсөлдөх чадвараараа Монголынхыг хол илүү хаяхаар байна.
Монгол Улсын төмөр замын нэгдсэн сүлжээнд холбогдсон Сайншанд хүртэл Тавантолгойн ордоос 400 км төмөр зам тавьж, 800мВт-ын хүчин чадалтай цахилгаан станц барина гэж төлөвлөж байгаа Сайншандын боловсруулах паркийн зураг төсөл Хятадын Ганцмодны боловсруулах паркийн дэд бүтцийн дэргэд “тоглоом” шиг харагдах юм байна. Ганцмодны аж үйлдвэрийн паркийг 2011 он гэхэд Хятадын төмөр замын сүлжээнд холбох, Бугат хотын Вань Чуй Цюаний цахилгаан төмөр замыг цөмийн эрчим хүчний эх үүсвэрт холбох ажлыг Хятадын “Шэнхуа” групп гүйцэтгэж байгаа аж. Мөн тэнд 500мВт-ын нэг цахилгаан станц барих ба мөн Монгол руу цахилгаан дамжуулах шугам бүхий 110 мВт-ын станцыг барьж дуусчээ. Салхин эрчим хүчний 10 тэрбум ваттын станц болон 2.75 тэрбум ваттын цахилгаан станц барихаар төлөвлөснөөс 800 мянган ваттын цахилгаан үүсгүүрийг угсарсан гэх мэдээлэл байна.
Сайншандын аж үйлдвэрийн парк байгуулагдсанаар зэс хайлуулах үйлдвэрт жилдээ 300 мянган тонн катодын зэс гаргах бол Ганцмодны боловсруулах үйлдвэр жилд 3 сая тонн зэсийн хүдэр баяжуулна. Сайншандад төмрийн үйлдвэрлэлийн хэмжээ жилд 2.5 сая тонн байх бол Ганцмодны төмрийн үйлдвэрлэлийн хэмжээ жилд 10 сая тонн байх аж.
Энэхүү хөрөнгө оруулалтын хэмжээ, хүчин чадал, эцсийн дүндээ өрсөлдөх чадвараар Сайншандын боловсруулах аж үйлдвэрийн паркаас хэдэн арав дахин том Ганцмодны байгууламж бол өмнөд хөршийн төрийн бодлого юм. Тэгвэл Монголын төрийн бодлогын төвд байгаа Тавантолгой ч, жилийн өмнө баталсан Сайншандын аж үйлдвэрийн паркийн төсөл ч “тоглоом” болж хувирав уу?
Засгийн газрын зорьж байгаа нүүрсээ боловсруулж, нэмүү өртөг шингэсэн бүтээгдэхүүн гаргаснаар илүү ашиг олно, олон зуун ажлын байр бий болж, монголчууд өндөр цалин хөлс хүртэнэ гэх зэрэг мөрөөдлүүд одоо хаачих бол? Тавантолгойн ордыг Сайншандтай төмөр замаар холбох, цаашлаад ОХУ-аар дамжуулан нүүрсээ далайн боомтууд хүргэж, гуравдагч зах зээл дээр гаргана гэсэн төрийн бодлого одоо яах бол?
Тавантолгойн ордын нөөц бүхий талбайн дөрвөн хувь болох Ухаахудагт тулгуурлан “Mongolian Mining Corporation” саяхан Хонгконгийн хөрөнгийн бирж дээр хувьцаа гаргаж, нийт хувьцааныхаа 20 гаруй хувиас 650 сая ам.доллар босгосон. Хувьцаа гаргахын өмнө JP Morgan, Citi Bank, Winsvay зэрэг дэлхийн шилдгүүдээр компанийн зах зээлийн үнэлгээ, төслийн үндэслэлийг хийлгэсэн аж. Winsvay группийн хийсэн үнэлгээнд Тавантолгойг түшиглэн боловсруулах үйлдвэр байгуулах боломж Монголд хомс, цаг агаар тааламжгүй, эрс тэс, хүйтэн уур амьсгалтай, усны нөөц хомс гэж дурджээ. Мөн “Mongolian Mining Corporation” хувьцаанаасаа босгох 650 сая ам.долларын 280 сая орчмыг Хятад руу нарийн царигтай төмөр зам тавихад, 230 сая ам.долларыг шинээр лиценз худалдан авахад зарцуулах төлөвлөгөөтэй гэдгийг JP Morgan болон Citi Bank-ний хийсэн тайланд дурдсан байв. Эдгээр баримтаас харахад Тавантолгойн нүүрс Хятад руу гарах нь тодорхой төдийгүй бүх давуу нөхцөл тэнд хэдийнэ бүрдчихсэн бололтой.
Хонгконгийн бирж дээр “Mongolian Mining Corporation-ий хийсэн IPO амжилттай болсон нь Монголын төр хувийн хэвшлээ хэр дэмжиж байгааг капиталист ертөнцөд харуулах нэг хэмжүүр болсон гэж тус корпорацийнхан хэвлэлд өгсөн мэдээлэлдээ дурдсан байсан. Үнэхээр ч Монголын үндэсний компани олон улсын зах зээл дээр гарлаа гэж олонх маань баярлаж буй ч үнэндээ ард нь ард түмэн биш цөөн хэдэн гэр бүл багтаж байгааг анзаарах хэрэгтэй л болов уу. Учир нь “Mongolian Mining Corporation”-ийн 43.1 хувийг MCS, 2.3 хувийг MCS Холдинг, 29 хувийг “Тэнгэрийн цаг”, 14.1 хувийг “Петровис”, 6.1 хувийг “Шунхлай майнинг” компаниуд тус тус эзэмшдэг юм байна. Эдгээрийн ард нэр бүхий улстөрчдийн ашиг сонирхол оршдог гэдгийг гадарлах хүн бишгүй бий. Энэ удаад тэд зах зээл дээрээс мөнгө босгож чадлаа. Тэдэнд одоо банк царайчлах шаардлага үгүй болсон. Хятад руу төмөр замаа ч тавих байх, лицензүүд ч авах байх. Тэр тусмаа Тавантолгойн орд дээр нэмж лиценз авах болов уу. УИХ-ын хэлэлцүүлгийн төвшинд яваа ирэх оны төсвийн төсөлд төрийн өмчит “Эрдэнэс Тавантолгой”-н хөрөнгө оруулагчдаас урьдчилгаанд 230 сая ам.доллар авч, иргэдэд бэлэн мөнгө тараах тухай санал хавчуулагдсан байгаа нь санамсаргүй зүйл биш байж таарна.
Ингэхэд төрийн өмчид байгаа Тавантолгойн нөөцөөс ард түмэн, иргэд юу хожиж үлдэх юм бол? Тавантолгойн орд, Сайншандын боловсруулах парк гээд иргэдэд итгэл, найдвар төрүүлсэн их бүтээн байгуулалтын төслүүдээс ирээдүй хүлээж болох уу гэдгийг Засгийн газрын тэргүүнээс асуумаар байна.