Гэхдээ
хаанаас нь эхлэхүү байз? Ккк. Би чинь уугн мөлхөж байсан үеэсээ
авхуулаад бүгдийн санадийншд. Хөлд ороод тарвагнаж гүйдэг байх үедээ
шээс хүрээд болдоггүй тэгээд дээр нь сууж шээдэг саваа хайж гүйж байгаад
нэг том амсартай юм тааралдахаар дээр нь суусан ми бөгсийн хэмжээнд яг
таарахаар нь шээгээл босоод явцан. Дараа нь ээж пээ паа болоол аавыг
"ингэх гээдайсын аягаа дандаа шалан дээрээ тавьж байдаг чи" гээд
загинаад байсан. Би аавын аяга гэхээр тийм том байдгийн мэдээгүйлд. Би
коршонкоол гэж бодсон надад буруу байхгүйээ, ккк. Энэ түүхийг ма ээж
нааг мангар том болтол ярьж билээ. Тэрнээс хойш аав засарч аягаа дээш нь
ширээн дээр тавьдаг болсон гэсс. Бодуулан зурагт үзэж суухдаа аягаа
өмнөө шалан дээр дандаа тавьж суудаг байсан юм шиг байгаан.

Үргэлжлэл