Цар хүрээ, хэлэлцүүлгийн үр дүн ямар байсныг харцгаая. Н.Энхбаярын цуглуулсан 400 хүнээс хэн нь ч Н.Энхбаярыг, МАХН-ыг магтан дуулсангүй, саймширсангүй. Тэнд халуун алга ташилт ч нижигнэсэнгүй. Зөвхөн МАХН буруу замаар явах вий гэсэн эмзэглэл, Удирдах зөвлөлийн үйл ажиллагааны алдааны талаарх эмгэнэлийг гунигтайяа өгүүлж байлаа. Н.Энхбаярын 400-гийн хэлэлцүүлэг “Ухрах уу, урагшлах уу” сэдэвтэй байсан. Ерөөсөө энэ л чухал болохоос С.Батболд, У.Хүрэлсүх гэж нэр цохон муулж, төнхсөн хэрэг биш. Тиймээс үүнийг улс төрийн үймээн самуун гэхээсээ илүү нам гэгч амьд организм дотор байх ёстой дотоод ардчиллын үйл явц гэдгээр тайлбарлавал зөвдөх биз ээ. Санал шүүмжлэл хэлсэн хүмүүс ч голыг нь олж, тэгэхдээ бүр С.Батболдтой, С.Баяртай хурлуудад хэлээгүйгээ хэлсэн байна билээ.
МАХН-ын үзэл баримтлал өөрчлөгдөнө гэдэг нь Монгол орны ирээдүйн зам мөртэй хүссэн, хүсээгүй заавал холбоотой юм. Зааглаж, заазлахыг оролдож байгаа ч гэсэн одоохондоо холбоотой байхаас аргагүй байгааг улс төр хийдэг, хийдэггүй хэн бүхэн мэдэж байгаа. Тэр ч байтугай МАХН-ын Их, Бага хурлууд хоёр хөршийн улстөрчдийн, төрийн эрх баригчдын анхаарлын төвд байдаг. Учир нь төрийн бодлого, улс орны хөгжлийн чиг хандлагаараа холбоотой болохоор тэр. Түүнээс биш Н.Энхбаяр С.Батболдын “араар тавьсан” эсэх нь тэдэнд сонин биш л дээ.
Ямартай ч Н.Энхбаяр намынхандаа хаягдаагүйгээ харууллаа. Одоо хувьсгал хийсэн ч, эс хийсэн ч танд нөхөд байгааг мэдэрсэн биз дээ. Ойлгож байна л даа, Ерөнхийлөгч байсан хүний дотор байтугай эрэгтэй хүүхдийн дотор хүртэл “Эмээл хазаартай морь эзэнтэйгээ багтдаг” юм гэнэ билээ. Н.Энхбаярын дотор одоо намын даргын суудлыг эзэлчихвэл цаг хугацааны машинд суусан мэт өнгөрсөн үеэ эргүүлж авч ирж болмоор санагдаж байгаа байх. Гэхдээ 2000-аад оны улс төр, 2010 оны улс төрийн хооронд айхавтар том ялгаа байна шүү гэдгийг болгоох биз. Магадгүй, зам дээр гараа өргөөд зогсч байтал цагийн салхи эргэж бүх юм санаснаар нь болж ч мэднэ. Учир нь түүнийг эсрэг чиглэсэн энэ том дайсагналын хар пиарт пологтсон олон нийт зөрүүдэлж хоёр гараа өргөн сонгочих ч юм бил үү. Амьдралд санаандгүй зүйл зөндөө л байдаг шүү дээ. Хийморь лүндаа нь хаячихаагүй байна. Н.Энхбаярын толгой, түүний хүмүүс сайн ажиллаж байна гэхээс өөр юу хэлэх вэ.
Н.Энхбаярын тухай нэгэн богинохон анекдот байдаг шүү дээ. Н.Энхбаяр гар утсаараа хэн нэгэн рүү залгасан чинь “Уучлаарай, шугам чөлөөгүй байна. Та түр хүлээгээд дахин залгана уу” гэсэн хариу өгч. Тэрбээр уурсан “Би Ерөнхийлөгч Н.Энхбаяр байна” гэсэн гэж. Хөөрхий тэрбээр өндөр суудлаас буусны дараах өдрүүдэд яг л ингэж хашгирмаар байсан байх. Гэвч ухаант хүний хувиар хэсэгхэн бодоод “Ямар нэг зүйл хийхгүй бол би хэзээ ч хуучин байр суурин дээрээ очихгүй” гээд хөдөлж эхэлсэн нь энэ биз ээ. Үнэн. Өндөг ч гэсэн тоншихгүй бол хагардаггүй шүү дээ. Дээрх хэлэлцүүлгийг зохион байгуулаагүй бол Н.Энхбаярыг хэн ч яах ч үгүй. Юм хийж байгаа л бол шүүмжлүүлдэг. Шүүмжлүүлж байгаа бол амьд байна гэсэн үг. Н.Энхбаяр амьд байгаа цагтаа дуугүй суухгүй биз ээ.
У.ОРГИЛМАА
Зохиогчийн эрх: "Улс төрийн тойм" сонин