Дархан
хотоос ирээд л гэрээр гялс ороод хувцасаа сольж усанд ороод ангийн
хэдэн нийлдэг найзууд гадаа ирчихлээ гээнгүүт гүйгээл гарсан. Хамгийн их
догдолж байгаа юм маань мэдээж охиныхоо ээжтэй уулзах. Яагаад ч юм бүү
мэд сүүлд уулзсанаас хойш нэг л догдлоод байдаг болсон магадгүй тэр
хүндээ ч биш л байхалдаа охиноо л бодохоор өөрийн эрхгүй догдлоод
байхын. Товлосон газар ихэнх нь цугласан байсан нь бахархууштай манай
анги 10 жилд байхын л зохион байгуулалт сайтай нэг ч хүүхэд хоцордоггүй
тэргүүний сурлагатангуудын анги байлаа. Угаасаа математик физикийн
гүнзгий байсын. Түүнийг ирээгүйн байхдаа гээл бодоод сууж байсан томоо
бялуу баричихсан нэг хөөрхөн охин хөтөлцөн орж ирдийн. Би өөрийн
мэдэлгүй хамар шархираад хоолой зангираад аймар болсон. Манай ангийнхан ч
гэсэн шуугиантай байсан хүмүүс чимээгүй болоол хараал байсан. Манай хүн
миний хажууд ирж сууснаа миний охин ээжийнхээ ангийнхантай танилц охин
маань энд ойрхон эмээгийндээ очих гэж ирсэн эмээ нь гараад явчихаж түр
байж байгаад явахын гээд надруу харснаа за юу байна даа миний найз гээд
дотно гэгч нь инээхэд нь баярласандаа золтой л орилчихсонгүй.
Үргэлжлэл