“Миний дэлгүүр”-т гарсан галыг унтраахаар ажиллаж байхдаа амиа алдсан гал сөнөөгч Д.Жанчив агсны ар гэрийнхэн өнөөдөр /2025.04.08/ мэдээлэл хийж байна.

Талийгаачийн энхэр Б.ГАНЦЭЦЭГ:

-Одоогоос нэг жилийн өмнө 2024 оны дөрөвдүгээр сарын 8-нд Чингэлтэй дүүргийн 22 дугаар хороо “Миний” сүлжээ дэлгүүр, агуулахын байранд гарсан галыг унтраахаар ажиллаж байгаад миний хань амиа алдсан. Бид хоёр амьдраад 22 жил болсон. Энэ хугацаанд таван хүүхэдтэй болсон. Нөхрөө алдсанаас хойш олон дарга нарын хаалга сахиж арга мухардаад өнөөдөр мэдээлэл хийж байна.

Миний нөхөр Онцгойгийн албанд 25 жил ажиллаж, 7000 гаруй хүний амь насыг аварсан. Энэ бол маш урт хугацаа. Өргөсөн тангарагтаа үнэнчээр үүргээ биелүүлсэн. Тэгвэл төр ямар үүрэгтэй вэ?

Төр яагаад 25 жил ажилласан иргэнээ үнэлж чадахгүй байгаа юм бэ. Үүнд маш их харамсч, гомдож, гайхаж байна. Би өөрөө эрүүл мэндийн асуудалтай. Сүүлийн нэг жилд хоёр удаа хагалгаанд орлоо. Бүтэн нэг жил ОБЕГ, төр засгийг хангалттай удаан хүлээлээ. Тиймээс хоёр зүйлийг асуумаар байна. Хувцас хангамжийн асуудлыг дурдмаар байна. Аврагч хүнийг хувцас хэрэглэл хамгаална. Одоо бол хувцас нь сайжирсан ч гэсэн өмнө нь яагаад сайжруулж болоогүй юм бэ? Онцгойгийн алба хаагчдын эрхийг хамгаалдаг байгууллага гэж алга. Яагаад алба хаагчдын амь нас эндэхээс өмнө яагаад арга хэмжээ авч болдоггүй юм бэ. Миний ханьд холбоо станц байсан бол эсэн, мэнд байх ч байсан юм бил үү. Ер нь 25 жил ажилласан хүн амь эрсдэнэ гэдэг чинь хувцас хэрэглэл ямар түвшинд байгааг харуулж байна. Гал унтраагч, онцгойгийн алба хаагчид гар нүцгэн шахуу гал руу ордог.

Гавьяа шагнал авах болохоор дарга нар нь авдаг мөртлөө гал, ус руу ордог алба хаагчдадаа Монгол Улсын Баатар цолыг яагаад өгдөггүй юм. Энэ бол хөндөх ёстой сэдэв. Монгол Улсын баатар цол гэдгийг хэнд өгдөг юм. Би бол ханийгаа баатар гэж хэлнэ. Тиймээс энэ шагнал нь ямар хэмжээнд байж ямар хүнд олгогддог юм бэ гэдгийг би асуумаар байна. 7000 мянган хүн аварсан хүн өнөөдөр үрэгдчихээд байна. ОБЕГ-ын алба хаагчид чинь үрэгдсэн ч баатрын цолыг нь гэр бүлийнхэнд нь өгчхөж болдоггүй юм уу. Ар гэрийнхнийх нь хувьд энэ чинь амь насных нь үнэ цэнтэй тэнцэх бахдам зүйл. Гавьяа шагнал авах болохоор мундаг дарга нар нь гал ус руу алба хаагчид нь ороод байна шүү дээ. Алба хаагчдынхаа шагналыг дарга нар нь авдаг хэр нь хариуцлагыг нь хүлээдэг билүү.

Дараагийн асуудал бол миний ханьд өнгөрсөн хугацаанд олгогдох ёстой байсан тэтгэвэр тэтгэмжийг нь хууль ёсны дагуу олгосон. Гэхдээ Монгол Улсын Ерөнхийлөгчийн санаачилж Дүнжингаравын дэлбэрэлтийн үеэр гал унтраах явцдаа амиа алдсан аврагчдын ар гэр ахуйн асуудал дээр буцалтгүй тусламж үзүүлсэн. Гэхдээ миний гэр бүл, үр хүүхдүүдийн хувьд яагаад ийм шударга бус хандаад байгаа юм.

Би өнгөрсөн жилийн хугацаанд өвчнийхөө хажуугаар маш олон дарга нарын хаалгыг татлаа. Арга мухардаад өнөөдөр би энд суугаад ийм юм ярихаас өөр сонголт үлдсэнгүй. Монгол Улсын Ерөнхийлөгч, Зэвсэгт хүчний даргад хандаж хэлмээр байна. Санаачилсан хуулийнхаа хүлээнд энэ асуудлыг шийдэж болдоггүй юм уу. Хуулийн хүрээнд биш юм аа гэхэд энэрэнгүй хүн чанар гаргаад энэ алба хаагчийн ажилласан жилийг нь хүргээд адилхан үнэлж болохгүй байгаа юм бэ. Ажилласан жилийг нь үнэлдэггүй юм аа гэхэд үлдсэн таван хүүхдийнх нь өмнө төр хариуцлага хүлээхгүй шударга бус хандаад байгаа юм бэ. Өнөөдөр миний хань заавал олны анхааралд өртөж амь насаа алдах ёстой байсан юм уу. Олны анхааралд өнгөрсөн бол миний хүүхдүүд тэрхүү тусламжид хамрагдаж чадах байсан юм болов уу гэж би бодож байна. Бид энэ хугацаанд Монгол Улсын Ерөнхийлөг У.Хүрэлсүх, Чингилтэй дүүргийн ИТХ-ын дарга болон Засаг даргад хандсан.

Ерөнхийлөгчийг зөв шийдвэр гаргатал бид гэр бүлээрээ маргаашнаас суулт хийнэ.

Би гал унтраах алба хаагчийн бэр, эхнэр, одоо ээж нь болж байгаа хүн. Хөдөлмөрийг нь үнэлээд бидний хүүхдүүдэд хуулийн дагуу олгох ёстой зүйлийг нь олгооч.