"Парис-2024" олимпийн наадам ёслол, төгөлдөр болж өндөрлөлөө. Энэ жил АНУ-ын баг, тамирчид нийт 126 медальтайгаар тэргүүлсэн бол Хятад 91 медальтантай болжээ. Олон жилийн хүч хөдөлмөр, хичээл зүтгэлээ бататган харуулах энэхүү тэмцээн нь зарим хүний хувьд мөрөөдөл бол заримд нь няцаж болшгүй даалгавар билээ. Уран гимнастикийн багийн төрөлд Хятадын тамирчид өөрсдийн жигд хөдөлгөөн, түүх соёлоо шингээсэн үзүүлбэр үзүүлсэн. Тэдний сахилга бат болон мятаршгүй байдал нь олон жилийн бэлтгэл сургуулилалтын үр дүн байдаг. Тэгвэл Хятад улс хэрхэн гимнастикийн тамирчдаа бэлтгэдэг талаарх 2016 оны фото сурвалжилгыг хүргэж байна.

Сюзан Браунелл Хятадын Бээжин хот дахь Шанхайн Янпүгийн нэрэмжит сонирхогчдын хөнгөн атлетикийн сургуулийн гимнастикийн зааланд орж үзэхдээ нүд халтирам дүр зургийг харжээ. Антропологич Браунелл зааланд байсан хүүхдүүдийг тодорхойлохдоо "Та нар живхнээсээ ч гараагүй гэмээр хүүхдүүд бяцхан гараараа юу хийж чадахыг төсөөлөөд үзээрэй. Тэд уран нугарч, уян хатан байдлаа сайжруулах дасгал хийж байсан гээд бод. Гайхалтай ч гэлээ аймшигтай" гэжээ.  Тус сургууль нь Хятад даяар спортын хичээл ордог олон мянган сургуулийн нэг юм.

Шичахай гэгдэх дотуур байранд авьяас чадвараа батлан харуулсан хүүхэд зургаан настайгаасаа эхлэн байрлаж, Олимпийн тамирчин болох бэлтгэлээ хийдэг.

Шанхайн Янпүгийн нэрэмжит сонирхогчдын хөнгөн атлетикийн сургууль нь засгийн газрын их хэмжээний санхүүжилт авснаар таеквондо, ширээний теннис, гимнастик, бадминтон зэрэг сургалт явуулдаг ба тэнд байх хүүхдүүд бага наснаасаа эхлэн гэр бүлдээ мөнгө, нэр төр, итгэл найдвар авчрах зорилго тавьсан байдаг.

Хятад 2008 оны олимпийн наадмыг зохион байгуулах болсон даруйдаа "Төсөл-119"-ийг хэрэгжүүлж эхэлжээ. Энэхүү төсөл нь Бээжингийн олимпоор Хятадын тамирчид 119 алтан медаль авах зорилготой бөгөөд 2000 онд хэрэгжүүлж байсан ч бүтэлгүйтсэн байдаг.

Спортын сургуульд сурдаг хүүхдүүдийн хувьд олимпт оролцох нь мөрөөдөл юм. Тиймдээ ч бага наснаасаа эхлэн чанга дэглэм дунд сонгогдсон хүүхдүүд олон цагийн турш бэлтгэл хийдэг. Эдгээр хүүхдүүдийн эцэг эх нь олимпийн медалийг ядуурлаас гарах арга зам гэж боддог.

Энд байх дийлэнх сурагчид хөдөө орон нутгаас ирсэн бөгөөд амьжиргааны түвшин доогуур гэр бүлээс гаралтай. Хэрэв хүүхэд нь медаль авсан бол засгийн газраас шагнал гардуулж, төв суурин газар амьдрах боломжтой болно.

Браунелл "Их, дээд сургууль төгссөн эцэг эх хүүхдээ спортын сургуульд явуулах сонирхолгүй байдаг. Учир нь дотуур байртай, зөвхөн спортын мэдлэг өгдөг эдгээр сургуулиуд нь бага дунд боловсрол байтугай ахлах сургуулийн боловсрол олгохдоо тааруу" гэжээ.

Эдгээр хүүхдүүдийн гол анхаарал хандуулах ёстой зүйл нь бэлтгэл, сургуулилалт юм.  Улсын сургуульд хүүхдүүдийг авьяас чадвараас нь хамааран таван ангилалд хуваадаг. Энэ нь олон улсын хэмжээний мастер тамирчин, үндэсний хэмжээний мастер тамирчин, нэгдүгээр зэрэг, хоёрдугаар зэрэг, гуравдугаар зэрэг. Зэрэглэл өндөр байвал дотуур байртай спортын сургууль руу шилждэг.

Өмнө нь улсын сургуульд спортын дугуйлан ажиллаж, хоёр болон гуравдугаар зэргийн ур чадвар заадаг байжээ. Гэхдээ засгийн газар доогуур зэрэглэлийн сургалтад санхүүжилт олгохоо больж, зөвхөн элит чадвартай хүүхдүүдэд гол анхаарлаа хандуулах болсон.

Тус улсын 51,000 чадварлаг тамирчны 11,000 орчим нь нэгдүгээр зэрэг буюу спортын мастер цолтой.  Хятадын Спортын ерөнхий газар тамирчдын бэлтгэлийг сайжруулахыг тулд жилд 600 сая ам.доллар зарцуулдаг.

Гимнастикийн дасгалжуулагч Жао Гэнбо "Манай дасгалжуулагчид, тамирчид алдар нэрийн төлөө маш их зовлон зүдгүүр, бэрхшээлийг даван туулдаг".

Шичахай болон үүнтэй адил тоо томшгүй олон сургуулиуд хүүхдүүдийн авьяас чадварыг хөгжүүлэх орчин үеийн сургалтын баазтай.

Гэхдээ алдар нэрийн араас хөөх нь тэднийг нийгмийн өөр амьдралгүй болгодог.

Тэд тогтсон цагтаа идэж, бэлтгэлээ хийдэг. Бусад хичээлд суух сонирхолгүй.  Олон жил Шичахайд сурсан хүүхдүүд нийгэмд гараад ганцаардах эрсдэлээр дүүрэн.  Эдгээр хүүхдүүд бүгд олимпийн медальтан болж чадахгүй. Гэхдээ аль нэг тэмцээнээс заавал медаль авчрах ёстой.