Маргааш
9-р сарын 1. Бага байхад зунжин амарчихаад намар болж, есдvгээр сарын
нэгэн дєхєх тусам сэтгэл догдолж яараад л, шєнє унтсан ч сургууль,
ангийн найзууд, багш, дэвтэр ном, цvнх зvvдлээд л гоё байдаг байж билээ.
Анх нэгдvгээр ангид орж байсан маань санагдаж байх чинь. Аав ээжийнхээ
гараас хєтєлчихсєн сургуулийн босгыг алхаж байх vед маш олон хvvхэдтэй
сургууль гэдэг ертєнц сvрдмээр ч юм шиг, бахархмаар ч юм шиг. Тэгээд л
жил жилийн намар сургуульдаа баярлан очсоор нэг л мэдэхэд аравдугаар
ангиа тєгсєх цаг болчихсон, ангийн найз нєхєд, дасал болсон сургууль,
багш нараа орхин одно гэхэд нэг л сонин гунигтай ч юм шиг мэдрэмж тєрж
байсан цаг саяхансан. Ай ахиж хэзээ ч олдохгvй арван жилийн шуугиант он
жилvvд минь цаг хугацаа урсан єнгєрсєн ч мєнхєд гэгээлгээр дурсагдсаар
байх юм даа.
Үргэлжлэл
9-р сарын 1. Бага байхад зунжин амарчихаад намар болж, есдvгээр сарын
нэгэн дєхєх тусам сэтгэл догдолж яараад л, шєнє унтсан ч сургууль,
ангийн найзууд, багш, дэвтэр ном, цvнх зvvдлээд л гоё байдаг байж билээ.
Анх нэгдvгээр ангид орж байсан маань санагдаж байх чинь. Аав ээжийнхээ
гараас хєтєлчихсєн сургуулийн босгыг алхаж байх vед маш олон хvvхэдтэй
сургууль гэдэг ертєнц сvрдмээр ч юм шиг, бахархмаар ч юм шиг. Тэгээд л
жил жилийн намар сургуульдаа баярлан очсоор нэг л мэдэхэд аравдугаар
ангиа тєгсєх цаг болчихсон, ангийн найз нєхєд, дасал болсон сургууль,
багш нараа орхин одно гэхэд нэг л сонин гунигтай ч юм шиг мэдрэмж тєрж
байсан цаг саяхансан. Ай ахиж хэзээ ч олдохгvй арван жилийн шуугиант он
жилvvд минь цаг хугацаа урсан єнгєрсєн ч мєнхєд гэгээлгээр дурсагдсаар
байх юм даа.
Үргэлжлэл