Бодолхон
өнөөдөр зүрх сэтгэлрүүгээ өнгийхөөр шийдлээ. Бодоод байхад …. Би
амьдралдаа нэг залууд аягүй их итгэж билээ. Тэнгэр хэзээ ч нурахгүй
гэдэгт итгэдэг шиг тийм ихээр итгэсэнсэн. Тэр бусдаас нэг л өөр … аав
ээжийгээ хүндлэж байгаа нь,  ямарч хүнтэй харьцаж байгаа нь, бас хэзээ ч
уйдаадаггүй марзан зан нь хүртэл…  Харах нь,  ширтэх нь,  гуниглах нь
…  архи ууж байгаа нь хүртэл ….   Төрсөн өдөрт минь барьсан
бэлэгхэн нь ч гэсэн …  Би чиний төлөө юуг ч хийж чадна гэх шиг … Яаж
ингэж хүний сэтгэлд мартагдахааргүй учиг үлдээж чаддаг байнаа…  Эр
хүн ингэж дурладаг юм байжээ гэж бодсонсон. Тийм болохоор л сэтгэлдээ
нууцхан хадгалчихаад, хараад л байсан юм байлгүй дээ. Харамсалтай нь
бидний зам салаалж, өөр өөр салбарт  ажиллах боллоо. Харах мөч минь
хязгаарлагдаж, уулзах хором улам цөөрсөөр … Ингээд ийм нандинхан
итгэлээ би алдчихсан юм.
Үргэлжлэл