Хүн гэгч амьтан хорвоод мэндэлсэнээсээ хойш баяр, жаргал, зовлон, зүдгүүрийг амсахыг алийг тэр гэх билээ. Үүнийгээ тэд амьдрах гэж нэрлэнэ. Харин хүмүүс юуны төлөө ийнхүү зовж зүдэрч, баярлаж жаргадгийг тодорхой хэлэх зоригтон төдий л олон биш бөгөөд энэ нь бас ч нэлээд их бодож байж олох хэцүү зүйл шиг.

Амьдралын зорилгыг хэлэхээс тойрсхийгээд байдаг нь тэдний залхуу зантай л шууд холбоотой юм. Тэд заримдаа залхуурна гэхэд арай дэндүү залхуурна. Бүр байнга хийж байдаг мөртлөө юм бодохоосоо хүртэл залхуурна. Тиймээс ч ихэнх тэдний олонхи нь “Хүн яах гэж амьдардаг вэ?” гэдэг асуултанд үнэн сэтгэлээсээ хариулахыг хүсдэг ч үгүй, чаддаг ч үгүй. Эдгээр л яадгаа алдчихсан залхуу амьтдын тод нэгэн жишээ нь би өөрөө ч мөн.
Үргэлжлэл