Хуучирсан мэдээ: 2016.02.18-нд нийтлэгдсэн

Нагац дүү маань шүлгээ уншиж байна.

Агния Барто.

Наша Таня громко плачет

Уронила речку мячик

Тише Танечка не плачь

Не утонеть речке мяч.

Орос гуравдугаар сургуулийн нэгдүгээр ангийн сурагч тэрбээр шүлэг бүрийнхээ эхэнд зохиогчийнх нь нэрийг уянгалуулан дууддаг юм. Багш нар нь тэгж заадаг хэрэг. Агния Барто. Энэ нэрийг би өөрөө ч багадаа яг л дүү охин шигээ чанга гэгч нь дууддаг байсансан.

Хөөрхий Таня. Бөмбөгөө шалбаагт унагачхаад ямар их харамсаа бол. Араас нь ороод авчихъя гэхээр нэлийсэн шалбааг руу орчиж арай л боломгүй. Бөмбөг ердөө тэрүүхэнд. Одоо яана аа. Уйлахаас. Бөмбөг минь өрөвдөөд хөвөөд ирж магад…

Агния Барто бол туйлын энгийн хэллэгтэй, хүүхдийн сэтгэхүйд гарцаагүй нийцтэй бичлэгүүдээрээ оросын уран зохиолд үзэгдэл болсон зохиолч билээ. Тэрээр 110 жилийн тэртээх энэ өдрүүдэд /1906.02.17/ еврей гаралтай Лев Николаевич Воловын охин болон мэндэлжээ. Малын эмч аав нь охиныхоо нэг насны төрсөн өдрөөр “Лев Толстой хэрхэн ажиллаж амьдардаг вэ” номыг бэлэглэж байсан нь охиныхоо ирээдүйн үйлсийг билэгдсэн гэлтэй.

Дайны хүнд жилүүдэд Агния Барто үйлдвэрт токарчин хийнгээ зохиолоо бичиж, хүүхэд залуусыг зоригжуулан хүмүүжүүлсээр байсан юм. Мөн хүүхдийн хүсэл сонирхол, амьд агшнуудыг мэдрэхийн тулд “Пионерийн үнэн” сонины захидал харилцааны хэсэгт ажиллаж байсан түүх бий. Харин 1964-1973 онд дайны хөлд гэр бүлээсээ салсан хүүхдүүдэд туслах зорилготой “Хүнээ олохоор” радио нэвтрүүлэг хөтөлдөг байж. Нэвтрүүлгийнх нь зочид дайны үед туулсан амьдралынхаа хүнд хэцүү түүхүүдээс ярина. Зарим нь бүр аймшигтай. “Ээжийг минь таазнаас дүүжлэхэд би хажууд нь уйлаад зогсч байсан”, “Өвөөгийн өрөөсөн гутал сугараад үхчихсэн хэвтэж байсан” гэхчлэн үнэн амьдралын түүхүүд үргэлжилж байв. Зарим хүмүүс хүүхдэд ийм нэвтрүүлэг сонсгох хэрэг байна уу гэдэг байж. Харин Агния Барто нэвтрүүлгээ тууштай үргэлжлүүлсээр байлаа. Энэ нэвтрүүлгийн буянаар дайны хөлд салж бутарсан 927 гэр бүл эргэн нэгдсэн гэдэг.

“Хүүхдүүд гай түйтгэр, үхэл хагацал, өвчин зовлон гэж юу байдгийг мэддэг байх нь зүйтэй. Мэдэж байж тэд сайн мууг ялгадаг болно. Хүний зовлон жаргалыг мэдэрдэг хүмүүс болно” гэж Агния Барто үздэг байж. “Битгий унш! Зогс! Наадхыг чинь би сонсохгүй! Ингэж хэлдэг хүүхдүүдийг томчууд “хөөрхий өр зөөлөн амьтан” гэцгээдэг. Миний бодлоор энэ бол амин хувиа хичээх зангийн илрэл” хэмээн бичсэн байдаг.

Таня

Манай Таня чангаар бахирна

Бөмбөг нь голд уначхаж

Таня минь уйлах хэрэггүй

Бөмбөг чинь тэнд живэхгүй ээ.


Буква "Р"

Пять лет Серёже в январе,
Пока – четыре, пятый,
Но с ним играют во дворе
И взрослые ребята.

А как на санках, например,
Он с гор летает смело!
Серёже только буква „р"
Немного портит дело.

На брата сердится сестра,
Её зовут Марина.
А он стоит среди двора,
Кричит: – Ты где, Малина?

Она твердит: – Прижми язык, 
Прижми покрепче к нёбу! –
Он, как прилежный ученик,
Берётся за учёбу.

Твердит Марина: – „Рак", „ручей", –
Марина учит брата.
Он повторяет: – „Лак", „лучей",
Вздыхая виновато.

Она твердит: – Скажи „метро",
В метро поедем к дяде.
– Нет, – отвечает он хитро, –
В автобус лучше сядем.

Не так легко сказать „ремень",
„Мороз", „река", „простуда"!
Но как-то раз в январский день
С утра случилось чудо.

Чихнула старшая сестра,
Он крикнул: – Будь здоррррова! –
А ведь не мог ещё вчера
Сказать он это слово.

Теперь он любит букву „р",
Кричит, катаясь с горки:
– Урра! Я смелый пионеррр!
Я буду жить в СССР,
Учиться на пятёрррки!

Мишка

Уронили мишку на пол,
Оторвали мишке лапу.
Всё равно его не брошу –
Потому что он хороший.

Бычок

Идёт бычок, качается,
Вздыхает на ходу:
– Ох, доска кончается,
Сейчас я упаду!

Зайка

Зайку бросила хозяйка –
Под дождём остался зайка.
Со скамейки слезть не мог,
Весь до ниточки промок.

Бөжин

Эзэн нь бөжинг хаяж орхиж

Асгарах бороон дунд норсоор үлдэж

Модон сандлаас бууж ч чадалгүй

Нэхмэл утас нь чигтээ норжээ

С.ЭНХЦЭЦЭГ

 

NewsMN Гар утасны хувилбар Татах
NEWS.mn

Мэдээллийн эх сурвалж