Би
шааранд дуртай. Бага байхад өнгө өнгийн үлээдэг шаарнууд зөндөө, тэгээд
хоолойгоо өвдтөл үлээж байгаад л амыг нь урт утсаар боогоод нөгөө
үзүүрийг нь хуруутайгаа бөхөлж байгаад Наруто шиг нээх эвгүй гүйдэг байж
билээ. Томрох тусам шаарнууд улам боловсронгуй болсоор, гялтгар, янз
бүрийн хэлбэртэй гээд л…Гэхдээ л саяхныг хүртэл үлээдэггүй шаар
байдгийг мэдээгүй явсан шүү. Манай найз залуу надад үлээдэггүй шаар
өгсөн шдээ. Нээх сонин өлөн  шар өнгөтэй, тэгээд бас ямар хаалганы
нугас, машины мотор уу- тостой ч байх шиг. Үлээж болдоггүйг нь мэдээгүй
болохоор 2, 3-г үлээгээд сайтар гэгч нь амыг нь боогоод гадагшаа гарсан
чинь хүн болгон сонин хараад, нэг залуу бүр хүрч ирээд нээх ичсэн
шинжтэй 2-г авъя гэсэн шдээ. Эцсийн эцэст би шаарны наймаачин биш л
байхгүй юу. "Зарахгүй ээ, май нэгийг нь авбал ав.
Үргэлжлэл