Наадмын
дараа намар гэдэг гадаа усан бороо цутгаад хүйтэн салхи сэвэлзэнэ.
Удахгүй навчис шарлаж намрын уйтгарт урт өдрүүд үргэлжилнэ гэж бодохоос
нуруу хүйт оргих юм шууд өвөл болчдоггүй юм байхдаа. Би намрын
синдромтой намар болохоор хэрэгтэй хэрэггүй элдэвбодол толгойд өөрөө л
үржиж сэтгэл санааг шаналгана. Уйтгар гуниг, мартагдсан дурсамжууд, энэ
бүхэн өөдгүй намраас болж надад хөнгөн гуниг төрүүдэгт би дургүй. Тэгсэн
зарим блог хөтлөгчид маань бас намрын синдромтоод байгаа бололтой
өчигдөр блогоор явж байтал Ундарги зодог тайлж байгаагаа зарласан байх
юм. За бас бус нөхдүүдч гэсэн блогоо орхино гэнэ. Шалтгаан нь блог нь
эзэндээ уйтгар, гуниг, тэгээд мартагдсан дурсамжыг нь бас өөрт эргэн
сануулаад байна гэнээ. Миний дүгнэлтээр бол эдгээр хүмүүсийн намрын
синдром нь эхэлчихэж гэхдээ энэ хүмүүс өөрсдийгөө намрын синдромтой
гэдгээ мэддэггүй байх. Намрын синдром хэцүү хэцүү зүрх их шаналаж
уйтгартай тэгээд бас ганцаардаад ч байгаа юм шиг утгагүй мэдрэмж төрдийн
ойлгожийно би л лав.
Үргэлжлэл