Уяхан уяхан гээд л дуунд гардагсан хорвоо,
Ухаарал хайрладаг л гэдэгсэн хүний энэ амьдрал,
Уудам уудам л юмсандаа хүний хорвоо,
Уухаажих болоогүй юмдаа энэ мунхаг толгой,
Үг яриа урсан гарахдаа хэдий зөөлөн ч,
Үзүүр шовх хутга мэт гэдгийг умартлаа,
Үнэлж боломгүй тэр ариухан итгэлийг,