Өнөөдөр нэгэн уншигчаасаа амжилт хүссэн бас та энэ олон зүйлийг яаж амжуулж, хэрхэн цагийн менежмент хийдэг талаараа бидэнтэй хуваалцаач гэсэн бяцхан хүсэлт хүлээн авлаа. Тэгээд нээрээ сүүлийн үед ном гаргасан гэхээр танил нөхөд, уншигчид, уулзсан сурвалжлагчид хүртэл энэ л зүйл дээр нэлээн төвлөрч “Та яаж энэ олон зүйлийг зэрэг зэрэг амжуулаад байна” гэж нэлээдгүй асуусан болохоор би бээр энэ талаар бичмээр санагдлаа. Банкны бас ч үгүй томоохон нэртэй банкинд захирлын ажил хийдэг хажуугаар нь тэс өөр зүйл сонирхож ном гаргасан гэхээр хүмүүс намайг нэг л их завгүй хүн. Эсвэл зарим нэг хүн банкны ажил нь “их зав зайтай” гэж ч бодоод байх шиг. 

“Энэ олон зүйлийг” амжуулахад надад нууцсаад байх нэг их сүртэй юм байхгүй л дээ. Гэхдээ бас яахав нууц ч гэж хэлж болохоор ганц нэг зүйлүүд байдаг юм байна. Тэр маань Шведэд сурч, сурахын хажуугаар ажиллаж, бас хоёр хүүхэдтэй гэр бүлээ ээж хүний хувьд төдийгүй эхнэр хүний хувьд авч явах гээд 20 гаруй насанд “ахадсан” ч гэж хэлж болохоор амьдралыг туулж гарсан маань юм болов уу гэж боддог. Цагийн үнэ цэнийг, цагийг яаж үр дүнтэй ашиглахыг тэнд ойлгож мэдэрсэн гэх үү дээ. Цаг ашиглах боломжтой бүгдийг л хийдэг байлаа. 

Сургуулиа төгссөний дараа нөхөр бид хоёр тохиролцоод нөхөр маань сургуулиа төгсөх дөхөж хичээл шалгалтаа дуусгах болж ажил хийх боломжгүй болоход би өдөрт хоёр өөр ажил хүртэл хийж үзсэн. Өглөөгүүр үндсэн ажлаа хийнэ. Оройн цагаар 10 цаг хүртэл нэмэгдэл ажил буюу ресторанд зөөгч хийдэг байлаа. Хүний газар үр хүүхэд, гэр бүл, өөрийн амьдралынхаа төлөө би ажил гололгүй хийж сурсан. Ажил хүнийг голдгоос хүн ажлыг голдоггүй гэж их үнэн үг шүү. Одоо ч би биеийн хүчний ажил хийж чадаж байсан гэж бодохоор өөрөөрөө бахархах сэтгэл төрдөг. Ажилдаа галт тэргээр ирж очих нийлээд өдөр бүр 1 цаг 30 минутыг би уран зохиолын болон мэргэжлийн, хичээлийн номуудаа уншиж өнгөрүүлнэ. Тэгэхэд би бараг амьдралдаа уншаагүй их номоо уншсан байх. 

Хөгжингүй нийгэмд амьдарч үзсэн хүмүүс мэднэ дээ. Тэнд цаг хугацаанд баригддаггүй зүйл гэж үгүй. Нэгхэн хором галт тэрэгнээсээ хоцроход л тэр өдрийн бүх зүйлд энэ нь муугаар нөлөөлнө. Байр, цахилгаан гээд өрхийнхөө тухайн сарын төлбөрүүдийг яг хугацаанд нь багтааж хийхгүй бол бөөн торгууль төлнө. Мөн хичээл дээр бие даалт даалгаварт өгсөн бичгийн ажлыг багшийн яг зарласан цагт дуусгаж хураалгахгүй бол оноо алдана. Энэ мэтчилэн цагтаа хийгээгүй зүйлүүдээс болж ирэх хохирол ихтэй. 

Тэгээд ч тэр үү би одоо ч ажилтнууддаа аливаа үүрэг даалгавар өгөөд заавал хугацаа зааж өгдөг. Ажил хийх тодорхой даалгавар авсан ажилтан маань тэр цагтаа надад ажлаа танилцуулвал их сайхан байдаг. Хоцорсон бол би дахиж ингэж хоцроож болохгүйг мөн үнэхээр амжихгүй бол надад урьдчилж хэлээд хугацаагаа сунгуулахыг зөвлөдөг. Мөн би цагийн юмыг цагт нь гэсэн үзэл бодолтой хүн. Ямарваа нэг зүйлийг хийе гээд бодсон бол хойш тавьдаггүй шууд л хийж эхэлдэг. Их завгүй байхаар хүн хэдэн минут гарсан ч “за завтай байгаа дээрээ” үүнийг амжуулчихья гэж боддог. Аливаа зүйлийг хийнэ гэж төлөвлөсөн л бол хийж байж санаа амардаг бас нэг зан надад байдаг. Товчхондоо бол төлөвлөсөн ажлаа хийж дуусгахгүй бол хийгээгүй ажил хуримтлагдаад “дотор арзагануулаад” дарамт үүсэх гээд байдаг. Уншигчид маань мэднэ дээ дуусаагүй ажил олон байвал түүнийг яаж хийх вэ гэж бодохоос хүртэл “хүн өөрөө завгүй” болчихдог гэдгийг. Харин аливаа ажлыг хойш тавилгүй хийсээр байгаад ард нь гарчихаар түүнээсээ урам зориг орж эрч хүчтэй болдог шүү дээ. Иймд би хийх ёстой гэж бодсон, хүссэн зүйлээ цагт нь хийж дуусгах их чухал гэдгийг уншигчиддаа зөвлөмөөр байна.

үргэлжлэл: www.erkhembayar.mn