За одоо шинэ жил яах вэ, өнгөрсөн. Нэг баярыг хотол олноороо нижгэр өнгөрүүллээ. Харин одоо зурагтаар ул боовны реклам, сар шинийн хямдрал энэ тэр гэсэн рекламнууд бөм­бөгдөж өгнө. Аав, ээж, эмээ, өвөө нар он гаргасны маргааш нь цагаан сардаа бэлдэж “Алив хүүхээ ууцаа яах вэ, бэлгээ хэн бэлдэх вэ” гэж хүүхдүүддээ хуваарилаж үлдсэн хэдээ тэт­гэ­вэр эсвэл нөгөө өдөржин дугаарлаж байж авдаг хэдэн төгрөгөө сэгсэрч байж нэг болгож байна. Арга ч үгүй дээ. Ганцхан сарын дараа л нөгөө цагаан сар маань боллоо. Зарим хүмүүс бүр шинэ жилийнх нь уур амьсгал арилаагүй байхад сар шинэтэйгээ золгох гэж байна. “Манай энэ баярууд арай л ойр ойрхон болох юм” хэмээн уурсах хүн ч олон. Ядарсан нэгэн нь энэ олон баярууддаа чирэгдэж, задарсан нэг нь энэ олон баярууддаа дурлах юм. За би гэж ядарсан задарсан, хоёрын тэг дундуур нь алхаж яваа хүн. Гэхдээ олон баяр тэмдэглэх сайхан шүү. Ядруухан ч гэсэн монголчууд баяр гэхээр нүд нь сэргээд чих нь сотойдог. Он гарчихсан хав­рын баяруудын уур амьсгал эхэлж нэг үгээр баярын улирал эхлээд байна. Цагаан сар, Мар­тын найман, Валентин, Цэргийн баяр гээд дурьдаад байвал барагдахгүй биз. Энэ олон баярыг тойроод гарна гэж лав байхгүй. Дайраад л гарна. Бараа бүтээг­дэхүүний үнэ өсөж монголчууд нэг баярлана. Цагаан сарын өмнө цалингаа авч монгол­чууд бөөн баярт автана. Бэлэг сэлтээ бэлдээд баяраа хүлээж бөөн бодолд автах нь тэр. Наймаачид барааныхаа үнийг нэмж нэг баярлана. Ер нь монголчууд нэлээд баярлана шүү. Баярлаж цэн­гэх газ­рууд нь ч олон болохоор түүр­тээд байх юм огтхон ч байхгүй. Монголчуудын хайртай улирал гэж энэ үеийг хэлж бол­но. Удаан уулзал­даагүй хамаатан садан­гууд удахгүй учран золгох нь тэр. Мөн удахгүй хэдэн эмэгтэй­чүүдийнх нь баяр болно. Эрх чөлөөг тунхагласан энэ олон баярууд битгий дуусаасай. Монголчууд ийм л болохоор баяруудад дурлаж дунд чөмгөө­рөө жиргэцгээж бай­на. Дэлхий сөнөөгүй л юм чинь монголчууд баярла­саар л байх болно. Хэзээ ч уйдахгүй хүмүүс гэж мон­голчуудыг хэлнэ биз. Баяр сайхаан сайхан. Бүр олон байх­даа дэндүү сайхан юм.