Залуу хосууд гэрлэхдээ бие биенээсээ хэт их зүйлийг хүсэмжилдэг. Бодит амьдрал дээр энэ нь биелэгдэх боломжгүй болж ирэхэд гомдоллож эхэлдэг. Тэгээд хэн нэгнийхээ өө сэв, дутагдал доголдлыг хайж эхлэх, хэрүүл маргаан үүсгэх, эцэст нь "ерөөсөө огт дэмий хүнтэй гэрлэжээ" гэсэн явцуухан дүгнэлтэнд хүрэх нь бий. Энэ нь аажимдаа салж сарнихад хүргэдэг шүү дээ. Ийм байдалд хүрэхгүйн тулд аливаад бодитой, хүлээцтэй хандах нь чухал.
Амьдралын асуудлыг зорилго болгон хувиргах чадварыг эзэмших. Өөрөөр хэлбэл асуудлыг бухимдах биш цэгцтэй шийдвэрлэж чаддаг байх.

-Нөхөр (эхнэр)-тэйгээ харьцах арга барил, тактикаа өөрчлөх. Түүнийг бодитой дүгнэ.

-Үндсэн хүмүүжил, дадал зуршил өөр хүмүүст зөрчилдөх асуудал гарч таарна. Огт өөр хүн болгон өөрийн заавраар хүмүүжүүлэх гэж бүү зүтгэ. Эвгүй зуршил байдаг бол түүнд аятайхан хэлж ойлгуулбал илүү үр дүнтэй.

-Буулт хийж сур. Зөвшиж тохирох, хоорондоо буулт хийх нь хосуудын хамтдаа амьдрах хамгийн шилдэг алхам. Зарим тохиолдолд өөрийн ашиг сонирхлыг ч хязгаарлах нь байдаг.

Эхнэр нөхөр нэгдмэл, цул байж л гэр бүлийн амьдрал аз жаргалтай болдог. Гэтэл хэн нэг нь өөрийнхөөрөө амьдрах гэж зүтгэх эсвэл нөгөөгөө байгаагаар нь хүлээн авах, хүлээцтэй хандах чадваргүй хосууд удаан оршин тогтнох үндэс суурьгүй болно.