Ханатлаа уйл даа гээд өгсөн алчуур
Хайртайгаа илчилж таталган бичсэн захидлын хуудас
Хэнзхэн дурлалаа өлгийдөн гарт минь атгуулсан цэцэгс
Хэцэнд тохоод үлдээсэн чиний хувцас
Хуучнаараа чамайг сануулан мишээж байхад
Маргааш би явлаа,
хэзээ ч ирж магадгүй. Өчигдөр найзуудтайгаа уулзсан. Сайхан уулаа, суулаа,
ярилцлаа. Найзууд дээрээ очихийн өмнө хайртай найз охинтойгоо уулзсан. Намайг хархыг
ч хүсэхгүй байгаа хүн уулзы гэхээр их гайхсан бас
Амьдралыг санасаныхаaн зоргоор өөрчилж, санаачилсан бүхнээ хэрэгжїїлж
чадвал энэ л амьдралын баяр болох байх… Хайртай хїмїїсээ халамжилж
хангалуун байлгаж,эрїїл мэндийг нь чандлан хамгаалж чадах юм бол энэ л
баясгалан болно…
Тэр минь яг л чам шиг жирийн нэг Монгол охин. Тэр
минь мишээхэд хавирган сар шиг дулаахан нүдний өмнө хорвоо ертөнц тэр
аяараа даган баясах шиг. Тэрний минь нүднээс усан
Санаж
үхэх шахаад түүнийгээ хүлээн сууна. Хаалга тогшиход ямар их баярлав аа.
Ангаж цангасан тэмээ усанд гүйх адил бид биенээ тэврэн авч озолцоно.
Гадаа халуун тул би халууцаад хөлс гараад
Эхлэл
Цас хаялсан өвлийн энэ л өдөр би гэрээсээ гараад хаашаа ч хамаагүй
хөл хүрч чадах бүхий л газарт очичихмоор санагдан цонхоор гөлрөн
зогсоно. Энэ бодлыг минь таслах