Нуугаад байгаа хэрэг, асуудлуудаа мартчих вий. Сэвэх нь яах вэ, сэрэмжтэй л байгаарай.  

Энэ мэт хориодхон метрын зайд орших хоёр ордны гүйдэл, суудлыг ажвал эрх мэдлээ булаацалдсан эрх баригчдын хэрүүл тогоогоо хагалж мэдэхээр харагдаж байна.

Ц.Элбэгдорж нь, С.Баярцогт нь, Н.Алтанхуяг нь, Х.Баттулга нь, С.Эрдэнэ нь бүгд хувийн эрх ашиг, амбиц, гомдол, өширхлөө хойш тавиад намаа нэгтгэхэд зүтгэх цаг болсон гэсэн үг. 

Үнэндээ Улаанбаатар иргэддээ хамгийн ээлтэй, харгис хот болсон. Гудамжинд тоглох, алхах бүр аюул дагуулдагийн нэгхэн жишээ нь “Олимп” хотхоны арын зам дээр болсон осол.

Шүгэл үлээгчийн хууль бидэнд хэрэгтэй боловч өнөөдрийн улс төр, эрх баригчид, хуулийн байгууллагын ажиллаж буй байдлыг харвал матаачдын хууль болоод дуусах болов уу гэх хардлага төрүүлнэ.

Хувийн аж ахуйн нэгж, иргэдийн татварын мөнгөөр цалинждаг “шимэгчдийн” арми улам хүрээгээ тэлсээр л байна. Хуулиар зөвшөөрөгдсөн тонуулч болохыг хүсэхгүй хэн байх билээ.

Өнөөдрийн, өчигдрийг үг, үйлдэл болгоноос нь дүгнэхэд ганц цэцнээс 76 тэнэгтэй байх нь Монголын аминд өлзийтэй болсон байна.

Хэдэн жилийн өмнө Эдийн засгийн хөгжлийн сайд Н.Батбаяр “гадаад өрийг өглөх нэрээр солих” санаачилга гаргаж байсан юм. Тухайн үед өнөөгийн Эдийн засгийн хөгжлийн сайд Ч.Хүрэлбаатар түүнийг шүүмжилж байсан билээ. Үнэндээ өр ч гэнэ үү, өглөг ч гэнэ үү чухал биш.

капиталист улсуудад капитализмыг устгахын тулд зайлшгүй хэрэгжүүлэх ёстой 10 арга хэмжээний зааварчилгаа бий. Зуун жилийн дараа тэдгээр арван зааварчилгааны хэд нь өнөөгийн дэлхийн өндөр хөгжилтэй орнуудад, хэд нь Монголд бодит биелэлээ олов?!

Ирэх оны улсын төсвөөс хүлээж буй гол реформ энэ. Төрийн өмчийг хяналтад оруулахгүйгээр хулгай, луйврыг нь зогсоох боломжгүй. Хөгжлийн банкийг тонож идсэн хэрэг бол төрийн өмчийг хяналтад оруулах цаг болсны дохио.

Засгийн газраас өнгөрсөн онд Шинэ сэргэлтийн бодлогоо зарлаж, алсын хараагаа